Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

                                                                                                                                 No. 30

HEEL EVEN MAAR

 

Cor Behage

 

·      Een lastig onderwerp op een poëtische manier verfilmd. Functioneel gebruik gemaakt van oude foto’s en archief filmbeelden. Helaas leren we de hoofdpersoon niet echt kennen en is haar beslissing om niet in te vallen als oud-lerares, moeilijk te begrijpen. De scène met de touwtje springende kinderen is mooi gemaakt en goed gevonden. Het begin van de film gaat erg snel, terwijl de weg naar de school weer erg lang lijkt. Een wat onevenwichtige montage. Pluspunt: een gedurfd onderwerp voor een amateur-filmer!

·      Een film gebaseerd op een mooi gedicht, waarbij de maker zichzelf voor een moeilijke opgave heeft gezet. De beelden zijn vaak iets te traag en het camerawerk niet even zorgvuldig. Er is goed gebruik gemaakt van archiefmateriaal, maar de beklemmende sfeer van het verhaal had iets dieper kunnen worden uitgewerkt. Een duidelijk einde.

·      De film begint wat matig en de toon van de film komt slecht op gang. Een groot aantal shots zijn niet functioneel, dat echter wel gezegd kan worden van de flash-backs. Het hele verhaal is nogal magertjes neergezet. De tragiek/drama is er onvoldoende uitgekomen.

·      Een joodse vrouw kijkt terug in haar geschiedenis. Ze blijkt iets niet aan te kunnen. Er zijn veel (te) korte informaties (zoals de Davidster). Er zijn een aantal overbodige close-ups, zoals: radio uitzetten, bloemschikken (roos), sleutel in het voordeurslot (ze gaat weg). Ze ziet jeugdbeelden (foto’s) en oorlogsbeelden. Dan het hek met de kinderen erachter - ze kan het niet - wat niet? Schooljuf zijn?

·      Een goede poging tot het maken van een speelfilm, doch de opbouw van het verhaal is niet diep genoeg uitgewerkt. Zomaar een telefoontje is onvoldoende aanleiding voor de gedachtengang van de vrouw. De beginscènes thuis zijn uiterst rommelig. De vrouw heeft te veel een glimlach - ze lijkt niet erg “getekend”. Een psychologische film vergt een meer diepgaande structuur wat betreft opbouw en symboliek. Ik mis de filmtaal!

 

 

Waardering:  Eervolle vermelding         344 punten

 

 

 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

                                                                                                                                 No. 26

PARCO NATURALE PANEVEGGIO PALE DI SAN MARTINO

 

Ank Groenendijk

 

 

·      Deze film is met veel liefde voor de natuur en dit natuurgebied gemaakt. De maakster heeft veel oog voor detail en er zitten schitterende close-ups van alpenbloemen in de film. Het doel van deze film lijkt om die liefde voor de Dolomieten over te dragen op anderen. Wat mij betreft is dat gelukt. Volgend jaar wil ik dit best met eigen ogen zien! Of de film als film ook interessant is, is de vraag. Het onderwerp is sterker dan de film zelf. Veel panorama-shots en weinig spanning.

·      Mooie plaatjes van een mooi Italiaans natuurpark. Helaas weet het onderwerp de kijker niet de volle 18 minuten te boeien, omdat er geen duidelijke verhaallijn in zit. Een kans had gelegen in de verdere uitwerking van bijvoorbeeld “de mens en dit natuurpark”: een portret van een schaapherder, een klimmer of iemand die de skibaan aanlegt. Dan krijgt de film een diepere laag dan alleen mooi natuurschoon.

·      De film doet meer aan een reisfilm denken dan aan een documentaire (stellingname ontbreekt). Er is goede informatie, maar soms is er te veel! Er is weinig rust in de teksten, waarbij de stem nogal matig is. Het camerawerk is goed verzorgd, met veel close-ups en iets te veel pans. Mooie beelden, maar echte diepgang ontbreekt. Er is wat afstandelijk gefilmd en de film is wellicht iets te lang.

·      Een reisreportage - een veredelde vakantiefilm, met documentair toevoegsel. Drie keer de titel van de film in beeld gebracht is ook wat veel! De taalkundigheid van de ingesproken tekst is discutabel (b.v. kleine en grotere bergmeertjes).

·      Een mooie eigen reissouvenir, met soms mooie fotografie. De camerabewegingen zijn niet steeds vloeiend. De klankband doet deze film meer kwaad dan goed: de diktie is echt ondermaats en er zijn te veel stiltes die deze film ergens vervelend doet overkomen. De titel is eerder ongeïnspireerd. De maakster toont mooie landschappen en besluit dan plotseling dat het landschap ontsiert wordt. De film is te lang door de vervelende diktie/klankband en de vele herhalingen.

 

 

Waardering:  Eervolle vermelding         329 punten

 

 


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

 

ERASMUSBRIDGE BY DAY AND NIGHT

                                                                                                                      Niet vertoond *

J. Rodrigues

 

 

·      Met recht experimenteel. De film vertoont verschillende stijlen en probeert als het ware de combinatie beeld en geluid uit. Daardoor wordt de film helaas ook onevenwichtig. Onwillekeurig denk je bij deze film aan de klassieker van Ivens, wat helaas in het nadeel van deze film werkt. Je ziet dat de maker gezocht en onderzocht heeft wat deze brug aan beelden oplevert. Verrassend is de hoeveelheid van shots en beelden! Hoewel de montage de beweging in de film moet brengen, lukt dat niet altijd. Toch zitten er fraaie montagestukken in.

·      Een film die bestaat uit een aantal verschillende stijlen en verschillende muziekstukken. Waarbij vooral het middenstuk een aantal fraaie cadrages bevat. Helaas zijn er weinig bewegende camerabeelden en levert het totaal een nogal rommelig beeld.

·      De film probeert zo nu en dan op muziek vaart te maken, hetgeen niet lukt. Het tempo is er helaas niet. De shots staan te lang om deze korte film sprankelend te maken. De effecten/beeldovergangen doen wat rommelig aan. Er zijn duidelijke continuïteit-stoornissen tussen muziek en beeld.

·      Een sterke impressie van de nieuwe Maasbrug. Brutaal van cameravoering en montage. Scheefstaande beelden zijn geoorloofd zolang die functioneel zijn, maar op zijn kant staande beelden of op zijn kop? Het kan, maar moet het? Toch goed gedaan!

·      Leuke beelden, maar …. waar is het experimentele van deze film? Enkele trucs uit de computer geven nog geen experimentele film. Ik mis ritme - plotseling is die er, maar dan valt alles ineens weer stil. Deze film moest crescendo gaan, maar niet met ups en downs. Eigenlijk voldoet de film niet aan de gestelde verwachtingen.

 

 

Waardering:  Eervolle vermelding         318 punten

 

 

*          Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestratie van 1998 (niet behorend tot de 50 best gewaardeerde films)
 

 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

 

EEN DAG VAN GLAS

                                                                                                                      Niet vertoond *

H.C. van Heumen

 

 

·      Een speels experiment met close-ups van glazen voorwerpen. Poëtische teksten die een betekenis geven aan abstracte beelden. In het begin wordt de beweging gemist, waardoor het geheel niet filmisch is. Wanneer het glas tot leven komt, dan kan de kijker zelf betekenis geven aan de beelden. Advies aan de maker: doorgaan met experimenteren zonder te veel fantasie van de kijker af te nemen.

·      Een mooie compilatie van kleuren, waarbij vooral de shots waarin beweging zit een mooi beeld geven. Het commentaar ontkracht de schoonheid van het glas eerder dan dat het versterkt. Ook uit de montage (en manier van beeld-overgangen) kan veel meer gehaald worden. Misschien nog eens met het materiaal stoeien.

·      Een wat (te) simpel, maar zeker wel aardig gevonden onderwerp, dat op een wat eenvoudige manier is uitgewerkt. In het begin wat dia-achtig. De tekst op rijm is goed gevonden. Een leuke film.

·      Een verkenning met beelden. Goed is de tekst op rijm. Soms ligt daarbij de klemtoon verkeerd en loopt de tekst teveel voor op het beeld (vogel). Er zijn storingen in de titels. Het geheel komt wat gemakzuchtig over, maar is wel in z’n aard creatief.

·      De techniek (beeldkwaliteit) is in deze film onvoldoende. Een dergelijk onderwerp vraagt om een haarscherp en kleurvast beeld; beter hadden dia’s gebruikt kunnen worden. De stem klinkt alsof die uit een blik komt. De bewegingen zijn te schokkerig en de muziek weinig imponerend. Positief is het zoeken naar kleur - het “spelen” met het medium video.

 

 

Waardering:  Eervolle vermelding         309 punten

 

 

*          Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestratie van 1998 (niet behorend tot de 50 best gewaardeerde films)
 

 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 17

SORRY

 

Ton Zeegers

 

 

·      Een leuk ideetje dat goed is uitgewerkt; het is echter te mager om van een ‘speelfilm’ te spreken. Goede verzorging van (onder andere) attributen en kostuums. Het beginshot is vrij abrupt, zonder even te beginnen met een totaalbeeld. Het ‘slapstick’-gehalte had nog hoger gekund. Het is knap om in

1 minuut een verhaaltje in beelden te vertellen. Helaas wel wat voorspelbaar.

 

·      Een kort, maar duidelijk verhaal. Alleen de grap komt niet helemaal tot zijn recht.

 

·      Een leuke grap, hoewel de clou wat simpel lijkt over te komen. Maar daar zit niet het sterkste deel in deze 1-minuut film. Deze had wat krachtiger mogen zijn. De film is mooi wat betreft uitlichting en camerawerk.

 

·      In deze film is veel werk besteed aan costumering en licht. Leuke plot. Er is een probleem met de continuïteit (de wijn en de drinkglazen). Het bordje “suppoost” is overbodig en afleidend.

 

·      Een prettig verhaaltje, maar wel voorspelbaar. De film kenmerkt zich door een goede techniek. De muziek is echter niet helemaal in de sfeer van de tijd. Iets ‘overacting’ van de suppoost.

 

 

 Waardering:  Eervolle vermelding        337 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

 

HET DOCUMENT

                                                                                                                      Niet vertoond *

Steven Geldof

 

 

·      Een komische speelfilm waar goed over nagedacht is. Het accent ligt op het scenario, zorg voor kostuums, lokaties, attributen, make-up. Helaas is er te weinig aandacht voor belichting en geluid. Het is duidelijk een verfilmd verhaal, maar een spannend verhaal levert in dit geval geen spannende film op. De inval in de cocaïnefabriek valt op door snelheid en aktie. De bibliotheekscène valt op door haar komische uitwerking. Beperking in lengte had de film sterker gemaakt.

·      Het maken van een dergelijke lange speelfilm kost veel mankracht, energie en tijd. Op veel punten levert deze inzet ook een goed resultaat. Het aantal figuranten, mooie spannende rijders, goede lokaties (zoals de bibliotheek en het station) en de verhaallijn, die ook nog ruimte heeft voor humor. Helaas zijn er ook een aantal minpunten: de belichting, het geluid, sommig acteerwerk en …… de lengte. Dit verhaal had even zo spannend, zo niet spannender, in 50 minuten kunnen worden gebracht.

·      Alles in deze film is komisch, hoewel het een spannende film zou moeten zijn. Er is veel overacting en er zijn veel overbodige scènes/shots. De regie is zeer matig. De dialogen zijn slecht verstaanbaar en het verhaal heeft nauwelijks een climax. De obstakels worden niet benut. De taxi lijkt niet op een echte taxi. Het spel is redelijk, maar de enscenering loopt niet zoals het moet. Het geluid is matig. De film is een aardige clubfilm, maar te hoog gegrepen voor een nationaal niveau.

·      Een omvangrijk werkstuk in de criminele sfeer. De maker heeft geen enkele boodschap aan filmische grondslagen. Door de vele onbenulligheden komt het geheel veelal komisch over. Op onderdelen is het totaal ongeloofwaardig. Er zijn grote verschillen in geluidsniveau. Ondanks alle tekortkomingen is het toch een aardig en gedreven geheel.

·      Een duidelijk te hoog gegrepen film! Technisch slordig: kadrage, camerawerk, belichting en …. beslist onvoldoende werk aan besteed. Desondanks is deze film op een bepaalde manier sympathiek te noemen. Misschien later eens een iets kortere, maar meer verzorgde film maken - het enthousiasme is er zeker! Akteerprestatie van de hoofdrol-speler is in orde. Verder werken is de boodschap …. Ik ben benieuwd naar een volgende produktie.

 

 

 Waardering:  Eervolle vermelding        316 punten

 

 

*          Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestratie van 1998 (niet behorend tot de 50 best gewaardeerde films)
 

 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

 

DAYTIME STARLIGHT

                                                                                                                      Niet vertoond *

Ismaël Lotz & Herman Logtenberg

 

 

·      Een videoclip die voor het grootste gedeelte bestaat uit een registratie van een optreden, aangevuld met shots op lokatie. Er is weinig variatie in beelden en cameravoering. De muziek is pakkend en zegt meer dan de beelden. De film had creatiever gekund.

 

·      Een gemiste kans om bij deze goede band een goede clip te maken. Het ontbreekt aan goede montage op de muziek, een verhaallijn, stevige close-ups en camerabewegingen.

 

·      Onverstaanbare tekst van een rockband. De ondersteunende beelden zijn niet erg functioneel. Er zijn weinig wisselende standpunten. Uitstraling en expressie zijn matig, behalve het ronddraaien van een haardos.

 

·      Een harde clip - de jongens van de band kunnen het wel, de filmmaker ook. Hoewel geen liefhebber van dit genre, is het toch de moeite van het bekijken waard!

 

·      Een agressieve muziek schreeuwt om een dynamische - ja agressieve - verfilming. Weinig camerawerk, steeds dezelfde standpunten. Geen climax op het einde. Pure registratie van dit bandje dat dan nog niet eens live zingt.

 

 

Waardering:  Eervolle vermelding         306 punten

 

 

*          Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestratie van 1998 (niet behorend tot de 50 best gewaardeerde films)
 

 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

 

VAKANTIEVERSLAG FRANKRIJK

                                                                  Niet vertoond *

Nico den Hertog

 

 

·      Een voor privé doeleinden gemaakt verslag van een vakantie in Frankrijk. Hoewel de film een aardige impressie geeft van een aardig gezin, ontstijgt de film niet het niveau van een home video. De doelgroep voor deze film moet ook beperkt blijven tot de makers en de familie en kennissen.

·      Duidelijk meer dan alleen vakantiebeelden door het camerawerk en de montage. Daarom had beter voor een echte reisreportage gekozen kunnen worden omdat de familiebeelden de kijker niet echt interesseren. Jammer!

·      Een aardig familiedokument. Jammer genoeg is er geen introduktie - de film en het commentaar beginnen plotseling. Toch meer een film voor het eigen gezin. Het geheel is nogal fragmentarisch en voegt weinig toe aan wat al vaker op dit gebied is vertoond.

·      Een keurig gemaakte vakantiefilm. Er zijn helaas geen hoogtepunten; het kabbelt maar aan. Daar is verder niets mee, maar het wekt geen bijzondere interesse bij de toeschouwer. Er is technisch weinig op aan te merken.

·      Een mooi eigen familiesouvenir, maar niet op zijn plaats in een wedstrijd. Mooie fotografie van de eigen familie. De klankband is absoluut niet goed: er is steeds wisselend niveau van de muziek, de stem klinkt als uit een groot warenhuis (koel en zakelijk), de muziekkeuze is absoluut verkeerd - Enya (Ierland) in Frankrijk ?

 

 

Waardering:  Eervolle vermelding         308 punten

 

 

*          Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestratie van 1998 (niet behorend tot de 50 best gewaardeerde films)
 

 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 41

GUTEN MORGEN MIT VIVALDI

 

Jannie van Dalen-Kooiman

 

 

·      Schitterend gekozen ijle beelden die prima passen bij de fluitmuziek. Een erg sfeervol portret. De verstilde beelden drukken een sprookjesachtige sfeer uit. Minpuntje: de film is niet meer of niet minder dan een serie mooie foto’s die goed gemonteerd zijn.

 

·      Een sfeervolle mooie ochtendsfeer. Helaas zijn het bijna alleen vaste shots en veel totalen. Maar de goede kadrering levert wel een mooi fotografisch beeld. De volgende keer nog iets meer film dan fotografie!

 

·      De morgen is wel erg kort. De momenten van zonsopgang mis ik een beetje. Toch prachtig fotografisch neergezet, met prima muziek. Mooie close-ups. Een fijne film om naar te kijken, maar met weinig verhaal.

 

·      Zeer mooi gemaakte filmische impressie van het ochtendlandschap. Het oog wil ook wat! Niet meer dan enige “schönfilmerei”. Kort, misschien wat te kort.

 

·      Prachtige beelden, maar niets meer dan dat. Het is eerder een diareeks dan een film. Er is geen enkele camerabeweging. Titelprestatie niet goed (niet artistiek).

 

 

Waardering:  Eervolle vermelding         340 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

                                                                                              No. 24

NATUURLIJK  KUNST-IJS

 

Dick Bulten

 

 

·      Een film waarin ijskoude beelden gecombineerd worden met frisse muziek. De beelden zijn goed gekozen en leveren een collage van ijslandschappen op. Helaas is de muziek soms wat te veel aanwezig.

 

·      De muziek en het onderwerp (ijs) nodigen uit tot een dynamische film. Daar is helaas toch iets blijven liggen. Jammer dat er maar een paar tilt-ups in zaten, want daar had veel meer mee gestoeid kunnen worden. Wat overblijft is een mooi fotografisch beeld met goede close-ups, maar helaas geen dynamische film.

 

·      Een heel aparte verfilming van bespoten objecten. Het verhaal is nauwelijks aanwezig. Waarom een tilt up als de druppel onderaan de ijspegel hangt? Goede cameravoering en goede muziek.

 

·      Een experiment met water tot ijs, met een prachtige collage van beelden nauwgezet op muziek gezet. De film laat mooie beelden zien, maar het vertelt niet zo veel en dat is wel jammer.

 

·      “Spielerei” met mooie beelden en passende muziek. Goede fotografie en een passende montage.

 

 

Waardering:  Eervolle vermelding         340 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

                                                                                                       No. 40

TERSCHELLING

 

W. Gorter

 

 

·      Een loflied op Terschelling, fraai ondersteund met opnames van dit eiland. De film geeft een aardige impressie, maar de liefde op Terschelling wordt zonder dat er mensen in beeld komen gevisualiseerd. De beelden van het vervuilde strand roepen vraagtekens op. Wel een film die liefde voor het eiland uitstraalt.

·      Een aardige impressie van het eiland op de toepasselijke muziek. Helaas kabbelen zowel de muziek als de beelden rustig voort zodat de aandacht al snel verloren gaat.

·      Mooi beelden op een mooi lied. De liefde voor dit eiland door middel van een impressie is mooi neergezet. Goede cameravoering, hoewel een enkele keer van links naar rechts wordt gepand gevolgd door een pan van rechts naar links. Een fijne film om naar te kijken.

·      Het eiland is prachtig, de film wat minder. Rustige beelden op een overspannen klinkend liedje. Als beeldverhaal bij deze tekst toch onder de maat.

·      Een goed verfilmd lied met geslaagde fotografie en een mooie titel. De tekst van het lied is beslist uitstekend voor de film, maar muzikaal (ritme en de gebruikte instrumenten) is het een ware contradictie en een gevecht tussen muziek en beeld. Liever had ik deze zeer mooie beelden gezien met een wat rustige muziek en een ‘streepje’ tekst.

 

 

Waardering:  Eervolle vermelding         346 punten

 


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

                                                                                                      

VESTINGROUTE ZUTPHEN

Niet vertoond *

Dick Bulten

 

 

·      De maker laat in veel verschillende opnames de historie van Zutphen zien. Als kijker voel je je echt even terug gaan in de tijd. De maker heeft er goed op gelet geen auto’s e.d. in beeld te hebben. De muziekkeuze is echter niet altijd even gelukkig, soms te aanwezig en niet passend bij de beschreven periode. Hoewel het grapje met de ‘candid camera’ leuk is, valt het erg buiten de rest van de film.

·      Een van de belangrijkste aspecten bij het maken van een programma is een juiste balans tussen de gegeven informatie in beeld en geluid. Veel informatie in geluid vraagt om een rustig beeld, en andersom, veel informatie in beeld vraagt om rustige informatie in geluid. Bij deze film is met deze regels geen rekening gehouden. Het snelle commentaar met het hoge informatiegehalte leveren, samen met de zeer snelle montage, een bijzonder onrustig beeld. De muziek versterkt dit proces, waardoor de kijker binnen enkele minuten totaal afhaakt, hetgeen jammer is van de mooie plaatjes!

·      Een heel aardige reportage (geen documentaire), met een goede introduktie. Goede cameravoering en een vlotte montage. De opbouw van de film is wat fragmentarisch en afstandelijk. In de tekst worden veel te veel jaartallen genoemd. De ‘candid-camera’ opname past niet in deze film. Veel te zware massale muziek. Dit is niet bepaald een film met extra toegevoegde waarde.

·      Een aardig historisch overzicht - wat was de stad en wat is die nu. Rustige, maar geen bijzondere cameravoering. De geluidsmix muziek-tekst is niet goed: de te hard klinkende muziek ontneemt de toeschouwer (gesproken) informatie.

·      Deze film wordt echt de mist ingestuurd door de wel erg ongelukkige sonorisatie (geluidsmix): - de muziek is zo pompeus en van een te hoog tempo dat deze bijna de beelden overheerst; er moet evenwicht zijn tussen beeld en geluid. - het commentaar is een opsomming van data en als toeschouwer/luisteraar haak je vlug af. - één keer wat live geluid (boot) is toch wat weinig. Het filmmateriaal (beeld) had zoveel mooier ondersteund kunnen worden, want de fotografie is beslist verzorgd.

 

 

 Waardering:  Eervolle vermelding        320 punten

 

 

*          Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestratie van 1998 (niet behorend tot de 50 best gewaardeerde films)
 

 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

 

CRUISE AMERICA

Niet vertoond *

Jannie van Dalen-Kooiman

 

 

·      Een echt reisverslag van een camper rondreis in Amerika. Als kijker krijg je een goede indruk van de bezochte steden. De camera wordt veel vanuit de rijdende auto gebruikt, waardoor je als het ware meerijdt met de maker. De teksten zijn heel informatief, maar ook afstandelijk en soms te gedragen. De beeldkwaliteit laat soms te wensen over.

·      De film levert een goed beeld van de diverse staten. In een rustig tempo zijn de verschillende onderwerpen duidelijk in beeld gebracht. Helaas is het commentaar niet sterk uitgewerkt. Vooral het gebruik van bijvoeglijke naamwoorden zoals schitterend, geweldig, majestueus en allermooiste hoeven eigenlijk niet te worden gebruikt omdat de kijker dit zelf ervaart.

·      Een aardige vakantiefilm, die niet veel toevoegt aan het bekende concept van reisverhalen. De teksten zijn teveel opgelezen, met veel te lange zinnen. Veel opnames genomen uit de rijdende camper en er is veel afstandelijk gefilmd (niet dichtbij opgenomen). Er zit te weinig vaart in de film en het lijkt alsof de film steeds opnieuw begint.

·      Een reisverslag vanuit de vakantie-auto. Goed verstaanbare informatie, maar de zinnen zijn veel te lang! Ook in deze film gebeurt er weinig, waardoor al snel de aandacht wegebt. De camera stond goed vast in de auto, vandaar de strakke rijopnamen.

·      Een eigen reissouvenir. De beeldkwaliteit (scherpte) is onder de maat. De diktie is redelijk, maar de uitspraak van de Engelse benamingen is volkomen verkeerd. Er zijn teveel weinig tot niets zeggende beelden (zoals drie tot vier shots van een omver gevallen boom). De titelpresentatie is te stereotype. De muziek is weinig ondersteunend en de balans daarvan is met ups en downs. Het is eerder een familiesouvenir van een mooie reis.

 

 

Waardering:  Eervolle vermelding         317 punten

 

 

*          Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestratie van 1998 (niet behorend tot de 50 best gewaardeerde films)
 

 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 22

OERLANDSCHAP IN HET HARTJE VAN TIVEDEN

 

Jan van den Bos

 

 

·      Een korte informatieve reportage, met veel mooie beelden als aanvulling op de tekst. Toch krijgt de kijker weinig van het imposante oerbos te zien en dat is jammer. Wel heeft de maker oog voor details, zoals de bloemen en de bonte specht. De film is met recht een natuurfilm. De maker had pech tijdens het filmen van de bijzondere lelies; net die ene dag regende het. Het is altijd leuker om een zonnige natuurfilm te maken.

·      De maker is erin geslaagd de kijker geïnteresseerd te maken voor Tiveden. De film had iets langer kunnen zijn om nog meer bij deze bossen betrokken te raken. Het commentaar was goed met de juiste pauzes. Een klein minpuntje zijn de twee shots die buiten de natuur vallen: de auto aan het begin en de man in korte broek. Een degelijk werk.

·      Een keurig verzorgde natuurfilm, die een duidelijk educatief karakter heeft meegekregen door de goede informatie en prima teksten. Mooie cameravoering. Het live geluid is niet altijd even goed. De film kenmerkt zich ook door de prima en duidelijke stem. De oproep aan het eind van de film is al vaker gebruikt. Toch een film die een gedurfde benadering nastreeft, maar daarin niet helemaal is geslaagd.

·      Ook bij deze film: mooie plaatjes met goed commentaar. Er gebeurt echter verder niets. Mooie cameravoering, met een bevredigende geluidsmix. De opwekkende teksten richting Nederland hebben weinig zin. De toegevoegde waarde bij deze film ontbreekt.

·      Mooie fotografie van prima natuurbeelden. Rustige gepaste muziek op de achtergrond. Een mooie tekst, maar te moraliserend op het einde (een oude boodschap die weinig ter zake doet). Misschien missen we de mens in dit landschap (?). De film komt nogal bruusk op z’n eind, waardoor de tekst ‘geforceerd’ moet worden.

 

 

Waardering:  Eervolle vermelding         342 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 11

WEST JAVA

 

Jan Peter Schippers

 

 

·      Een fraai verslag van de rondreis, We krijgen veel informatie en bezoeken de toeristische plekken samen met de maker. Jammer is het dat het wat afstandelijk overkomt. De commentaarstem is helder maar toont weinig betrokkenheid. Ook worden de Indonesische woorden niet juist uitgesproken. Op zich een mooi verslag, afwisselende beelden, rustige montage, ondersteund door functionele Indonesische muziek.

·      Een redelijk verslag van West Java. Er had een duidelijke keuze gemaakt kunnen worden tussen een reisreportage of een informatief programma. Nu hangt het er een beetje tussenin. Daarnaast ‘vliegt’ de maker redelijk snel over de onderwerpen heen. De onderwerpen zijn niet echt uitgediept. Helaas.

·      Een aantrekkelijke vakantiefilm, met een goede geluidsmix, een vlotte vertelling en goede informatie. Er zitten goede rustpauzes in het commentaar. De film geeft een aardig beeld van het leven van West- en Midden-Java. De cameravoering is in orde. Nu en dan zijn er wat overbodige shots.

·      Een nogal fragmentarische reisreportage, waarbij in het commentaar nogal wat onjuistheden worden gezegd. Veel informatie ontbreekt in beeld en geluid. Op het moment dat de film interessant begint te worden is er het einde van de film.

·      Een typische vakantiesouvenir, waarbij te veel van de hak op de tak wordt gegaan. We krijgen zodoende slechts een opsomming van toeristische attracties te zien en nooit een mooie uitwerking hiervan. De stem lijkt wat ‘onderkoeld’. Onstabiele cameravoering, vooral in de tele-stand. Het interesseert de toeschouwer niet waar en hoe je slaapt en je eigen vrouw filmen hoort in een familiefilm. Het einde, met de aankondiging van dansers die niets anders doen dan weggaan, doet inderdaad de deur dicht!

 

 

Waardering:  Eervolle vermelding         325 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 7

DE HOEFSMID

 

Hans Teeuwen

 

 

·      De video laat precies zien wat de titel belooft. Alleen zien we eigenlijk slechts de meest voorkomende handeling: het beslaan van een paard. De hoefsmid zelf komt niet aan het woord. We krijgen in veel totalen en een enkele close-up de gebeurtenis te zien. De achtergrondmuziek voegt weinig toe. De kaders zijn weinig creatief. Pluspunt: alle handelingen krijgen we te zien.

 

·      Een helder verslag dat helaas niet diep gaat qua inhoud en camerawerk. Goede commentaarstem.

 

·      Een aardige reportage. De mobiele hoefsmid straalt heel wat minder sfeer uit dan de oude vroegere smid (jammer). Het aanblazen van het vuur en dergelijke handelingen worden gemist en ook: hoe worden hoefijzers gemaakt? De film laat deze hedendaagse hoefsmid echter wel goed zien.

 

·      Een interessante reportage over de werkzaamheden van de smid. De camera-voering is een beetje ‘onbeholpen’, d.w.z. de camera is niet overtuigend aanwezig om ons de details aan te reiken. Een eenvoudig onderwerp dat eenvoudig is gebracht.

 

·      Een mooie reportage. Goede fotografie en een verzorgde titelpresentatie. De klankband is in orde. Het is jammer dat de benen (van het paard) wat door elkaar gemonteerd zijn; het zou beter geweest zijn om het beslaan bij een en hetzelfde been te houden. Er zijn enkele tekortkomingen in de informatie.

 

 

 

Waardering:  Eervolle vermelding         337 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

 

BRONKHORST ROND HET KERSTFESTIVAL

Niet vertoond *

Dick Bulten

 

 

·      Een impressie van een bijzonder dorp met een ongebruikelijke traditie rondom Kerst. Na een informatieve rondwandeling door Bronkhorst bezoeken we de kerstmarkt en de kerk. De portretjes van de twee Engelse gasten geeft extra informatie. Jammer dat de reportage erg rommelig is, niet goed verstaanbaar, weinig opbouw kent en niet altijd gebruik maakt van een goede cameravoering. Wel geeft deze film een indruk van de gebeurtenis.

·      Een kleine sfeerimpressie rond kersttijd. Helaas is het geluid bij een aantal scènes zo slecht dat de sprekers niet te verstaan zijn. Verder is er weinig creativiteit en vakmanschap in beeld en geluid. Wel leuk als aandenken aan een speciale dag in Bronkhorst.

·      Het geheel is wel sfeervol, maar er is weinig van een kerstviering te zien. Jammer van het papierknippen en andere braderie-achtige zaken die afbreuk doen aan het geheel. Het geluid is wat minder goed bij de interviews. Toch een aardige film, die hier en daar wat rommelig overkomt.

·      Een nogal onsamenhangend verslag van plechtigheden te Bronkhorst. Iets over Charles Dickens en zo meer ……eindigend met samenzang.

·      Dit is duidelijk een reportage (geen documentaire), die eerder is bedoeld als eigen souvenir en voor de inwoners van Bronkhorst. De live geluiden (eerste deel) zijn van mindere kwaliteit. Het gedeelte van de koorzang is veel te lang. Het eerste deel van de film is toch wel interessant, het tweede deel heel wat minder.

 

 

Waardering:  Eervolle vermelding         314 punten

 

 

*          Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestratie van 1998 (niet behorend tot de 50 best gewaardeerde films)
 

 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 37

IN DE VOETSPOREN VAN SWIEBERTJE

 

Ron Hofman

 

 

·      Een aardig en goed bedoelde speelfilm waarin een meisje de hoofdrol speelt. Het verhaaltje is leuk bedacht en de scènes zijn vlot gemonteerd. De muziek is soms afleidend en de effecten zijn niet altijd nodig. Het acteren is helaas niet geloofwaardig en het geheel komt geforceerd over. Waarschijnlijk is er wel veel plezier aan het maken van deze film beleefd.

·      Een amusante film met een aardige hoofdrolspeelster. Jammer dat de kijker ietwat op het verkeerde been wordt gezet bij de video-opnamen die vader terugspoelt. Het einde is niet echt een sprankelende ontknoping. Het verhaal had dus sterker gekund.

·      Een aardige speelfilm waarin door Wendy leuk wordt gespeeld. Het neerzetten van vader en moeder (standje geven) is wat overdreven geacteerd. Jammer van de overbelichte camping. Ik zie Wendy meer als een ‘Pipi Langkous’ dan als een ‘Swiebertje’. Een leuk verhaal dat redelijk is uitgewerkt.

·      Een aardig verhaal dat toch wat verwarrend overkomt. Veelal filmisch gemaakte scènes, maar soms ook niet. Het meisje beleeft heel wat, maar het is niet duidelijk of ze het allemaal heeft gedroomd (op school?). Het begin van de film is realistisch neergezet. Goed spel van het meisje.

·      Een fantastische prettige film voor het meisje en haar papa en mama. Mooie fotografie en puike montage; goede muziekkeuze. Als we deze film op een wedstrijd (van dit niveau) moeten beoordelen dan zien we dit helemaal anders dan zomaar een fijne familiefilm. Hier wordt hij gepresenteerd als een speelfilm en dat dient dan ‘andere koek’ te zijn. Als gezinsfilm: goud! Als wedstrijdfilm ….. .? 

 

 

Waardering:  Eervolle vermelding         341 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 23

KEUKENHOF

 

Henk Burgering

 

 

·      Een fris idee om een zeer bekend onderwerp in beeld te brengen. De beelden zijn heel herkenbaar en krijgen een andere betekenis door het op de juiste toon ingesproken commentaar. Een prettig en verrassend idee. Helaas aan de lange kant, omdat er geen climax in zit.

·      Een komische film die helemaal gedragen wordt door het commentaar. Daarbij is het filmische aspect iets ondergeschikt geraakt. De tomeloze rij vaste shots (totaal of close-up) versterkt het beeld van saaiheid. Het is de vraag of de maker dit ook zo wel doordacht heeft gedaan.

·      Een leuke verfilming van Keukenhof met een anti-sfeer. Toch is de film niet echt lachwekkend overgekomen - er had veel meer in gezeten. De opnamen in telestand zijn niet vast. Toch een film die een gedurfde benadering nastreeft, maar daarin niet helemaal is geslaagd.

·      Registratie van veel verschillende bloemsoorten. Het commentaar maakt de film kritisch en satirisch. Soms leuk, niet altijd. Goede cameravoering.

·      Een sarcastische film. Een heel goede vondst, doch het is eigenlijk van het goede te veel, ik zou bijna zeggen: te veel tulpen. Een prima commentaarstem en goede muziekkeuze. Gave fotografie (behalve hier en daar een schokje). Van enkele losse beelden zo’n filmpje maken verdient een …..tulpje!!

 

 

Waardering:  Eervolle vermelding         333 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 9

DE LOKKERIJ

 

Theo Terwiel

 

 

·      Een informatieve reportage over een charmant onderwerp. De eerste slow-motion beelden van de ooievaars zijn goed gekozen; later soms te veel van hetzelfde. De nacht- en avondopnamen zijn sfeervol. De clip “I believe I can fly” is toepasselijk en levert een goede montage op. Jammer dat de gesproken tekst en de interviews soms wat ‘uitleggerig’ zijn, omdat de beelden voor zich spreken. De dramatische momenten hadden meer spanning in het verhaal kunnen opleveren.

·      Een informatief programma met een goede opbouw. Mooie slow-motion beelden, die meer gebruikt hadden kunnen worden. De prachtige avondbeelden brengen een goede rust aan in de film. Graag had ik aan het eind ook daadwerkelijk een jong willen zien uitvliegen.

·      Een fijne onderhoudende film, met een goede introductie en prima informatie, hoewel nu en dan wat fragmentarisch. De film toont een grote betrokkenheid van de maker voor dit onderwerp. Goede cameravoering (lastig!), met prachtige regen- en avondopnames. Het tussenshot van de hond is niet erg functioneel. De geluidstoepassing is in orde, met een persoonlijke muziekkeuze. De interviews zijn wat statisch.

·      Goede informatie over het hoe en waarom van deze vogels. De slow-motion beelden zijn minder goed van kwaliteit. De avondbeelden halverwege de film wekken de indruk dat het einde van de film is genaderd, maar dan komen nog de vliegoefeningen. Er zijn steeds twee eieren in het nest te zien, maar dan blijken er plotseling vijf kuikens te zijn.

·      Een boeiende film! Zeer prettige beginbeelden (het echtpaar met kijker). Mooie fotografie; de slow-motion beelden zijn in orde, doch soms wel ten koste van de beeld-kwaliteit. Het zwakke punt van deze film is de ‘klankband’, waarbij we drie niveaus onderscheiden: interview, muziek en commentaar. De balans tussen die drie onderdelen is veelal onevenwichtig. Jammer van het laatste deel, waarbij het gezongen lied een vondst is maar veel te lang uitgesponnen wordt. De avondschemering wekt de valse indruk dat de film ten einde is. Proficiat aan de inzet van de verzorgers en uw ode aan hun werk!!

 

 

Waardering:  Brons            360 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 5

INSPIRATIE

 

Henk Teunissen, Leo Baeten & Bert Lammertsma

 

 

·      Na een wat stereotype begin, van een zwoegende schrijver zonder inspiratie, krijgt de film al snel een spannende en verrassende wending. De vormgeving van dubbelbeelden en zwart/wit is opvallend en functioneel. De geluidsband is bijzonder en zorgvuldig samengesteld. De cameravoering valt op door fraaie shots en soepele bewegingen.

·      Een ingewikkeld verhaal met meerdere lagen, dat goed is verbeeld. Er is goede aandacht besteed aan de geluidsmontage, met name de gedachtenstemmen. Vooral bij de opnames van de schrijver is er een goede camerakadrering. Er wordt goed gebruik gemaakt van video-effecten. De film laat de kijker met een aantal vragen achter, waardoor de film spannend is geworden.

·      De toon van deze film is goed neergezet. De verteltechniek is soms aanvechtbaar, maar wel boeiend! Het verhaal van het steentje is wel wat aangedikt en de effecten moeten het vaak doen. De film valt op door een zeer aparte montage. Sommige shots zijn wat gezocht en daarom ook minder functioneel.

·      Een speelfilm naar een bestaand verhaal (‘Steen’) – over een verhalenschrijver. De film is goed van opzet en uitvoering. Twee vrouwen spelen het verhaal van de schrijver. Het einde van de film vind ik niet erg sterk (het wegwerpen van de steen). De dialogen zijn soms moeilijk te verstaan – weinig articulatie van de spelers. Het verschijnen van het portret achter het papier is filmisch goed gedaan. Mooie aftiteling (schuin – met het beeld mee).

·      Een intrigerende film. Goede muziekkeuze. Jammer dat de dialogen moeilijk zijn te verstaan. Het spel van de vrouwen is goed, maar theatraal. Er is goed opgelet dat het gebruik van twee verschillende lokaties qua vormgeving wordt volgehouden (buiten zwart/wit en binnen kleur). Er was een verkeerde poging tot snijden in de beweging bij het plaatsnemen op de bank. Ik mis een sfeervolle uitlichting (binnen). Mooie titelpresentatie. Ik ben benieuwd naar een volgende produktie.

 

 

Waardering:  Brons            376 punten

 


Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 35

DUET IN DUPLO

 

Mari van der Velden & Martin Wilmont

 

 

·      Met eenzelfde zorgvuldigheid waarmee Peter en Saskia hun instrumenten maken, is deze videofilm tot stand gekomen. De maker heeft oog voor detail en liefde voor het vak! Hoewel Peter en Saskia zelf niet aan het woord komen, zijn ze zeer aanwezig. In de close-ups van met name Saskia is te zien hoe spannend het is zo’n instrument te bouwen. Een op zich niet spannend onderwerp krijgt hierdoor niet alleen een persoonlijke invalshoek, maar levert spannende beelden op.

·      Een sfeervolle film met mooi licht en mooi camerawerk. Helaas is het commentaar vaak overbodig en soms ook niet op z’n plaats. Verder nodigt een dergelijke film over muziek-instrumenten ook uit tot een spannender gebruik van muziek. Omdat de film qua beeld zoveel te bieden heeft, is het misschien de moeite waard om de geluidsband nog eens opnieuw te monteren! Want deze doet afbreuk aan het bijzondere onderwerp en de bijzondere opnames. Wellicht had de maker de viool en de cello aan het einde kunnen laten ‘klinken’,

·      Een prachtige informatieve documentaire, met uitstekende, sfeervolle belichting. Goede cameravoering met mooie close-ups. Verzorgde titels. Er wordt nogal eens wat gezegd wat we reeds zien. Er zijn hier en daar wat herhalingen in de gesproken tekst. Er zitten weinig totalen in. De film straalt een prachtige sfeertekening uit. Een boeiende film.

·      Een gedegen werkstuk over de bouw van muziekinstrumenten. Mooi van belichting en een goede geluidsmix.  De film is goed informatief over hoe dit alles in z’n werk gaat. De cameravoering is niet altijd even gelukkig. Nooit krijgen we de tweestemmigheid van beide instrumenten te horen. Was niet Gaspare di Salo de eerste vioolbouwer? De titel is niet helemaal de vlag die de lading dekt.

·      Proficiat voor deze artistieke film. Artistiek door: de goede belichting (soms “Rembrandt”-kleuren), de prachtige close-ups en de puike kadrering. Soms goed gemonteerd in de beweging. Jammer dat er zo weinig camerabewegingen te bespeuren zijn. Goed commentaar. Kon het instrument niet eens bespeeld worden? Conclusie: vooral visueel een erg mooie film!

 

 

Waardering:  Zilver             400 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 19

ONDERWEG NAAR MEZELF

 

Leo Baeten

 

 

·      Een persoonlijk reisverslag waarin de maker laat zien dat hij beter zijn emoties kan verbeelden dan verwoorden. Het afwisselend gebruik van kleur en zwart/wit beelden is daarvan het meest effectieve bewijs. Naarmate de film vordert, slaagt de maker er beter in er een persoonlijke film van te maken. De ‘live’-opname met de Spaanse restaurant-kaartjes verkoopster brengt meteen ‘leven’ in de film. Onduidelijk blijft wie de camera gehanteerd heeft. Hoewel sommige fragmenten bombastisch en te veel opera-achtig overkomen, is dat de manier van de maker om het dichtst z’n emoties te tonen. Knap dat een amateur-filmer zijn persoonlijke reis zo aan anderen durft te laten zien.

·      Een mooi, zeer persoonlijk verslag. Goede rustmomenten, door (onder andere) de interviews met de mensen onderweg. Er is goed gebruik gemaakt van de verschillende sferen. De persoonlijke ontboezemingen geven een goede indruk van de overpeinzingen, maar zijn soms iets te nadrukkelijk aanwezig. Het is niet alleen knap om zo’n lange weg af te leggen, maar ook om deze film met deze lengte boeiend te houden….. in beide is de maker zeer geslaagd.

·      Een zeer boeiende en indringende film over een wel erg lange vertelling uit het dagboek van de maker. Het is een erg persoonlijk gegeven dat goed is uitgewerkt. De film is boordevol emotie. Wel erg veel tekst, soms te veel tekst en tekst bij wat we al zien. De cameravoering is redelijk, maar soms wat onvast. Goede muziek en interviews met de plaatselijke bevolking; ook hiervan soms te veel. Een film die je bijblijft.

·      Een authentiek filmverslag over de reis naar Santiago de Compostela, gedaan door de maker uit onvrede over zijn overtolligheid op zijn werk en het ontslag. Gemotiveerd en goed onderbouwd verslag, dat bovendien onderhoudend, afwisselend en eerlijk is. Zo’n film doet je wat ….. iedereen ? Mij wel! Bedankt, Leo Baeten.

·      Een ontroerende intieme film, met mooie fotografie en goed gebruik van live geluiden en interviews. Goede muziekkeuze. Soms zijn de overgangen van kleur naar zwart/wit niet duidelijk. Het commentaar is zeer goed, maar soms op het randje van ‘te theatraal’. Enkele sequenties zijn te lang (Spaanse gitarist op het eind). Een film die je niet snel zult vergeten! Een gedurfde kijk op het eigen leven.

 

 

Waardering:  Goud             450 punten

 


Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 31

STEEL TOE’S  DOWN THE LINE

 

Ismaël Lotz

 

 

·      Fraai vormgegeven beelden als ondersteuning bij muziek: een echte clip! De beginshots met het prikkeldraad zijn opvallend mooi. Helaas leveren de beelden weinig spanning op. De vondst om de zanger op verschillende lokaties in beeld verder te laten zingen is erg origineel. De camerabewegingen zijn opvallend en verlopen soepel. De film is wel iets te lang en daardoor saai soms.

·      Goede cameravoering in een duidelijke clip. Een aantal mooie beeld-overgangen, waarbij alleen het tempo van de montage nog iets had kunnen variëren.

·      Een aardige clip, waarbij redelijke tot goede spelmomenten elkaar afwisselen. Het begin is wat statisch, geleidelijk wordt het beter. Goed gekozen lokaties. Het standpunt voor de jongen in het gras is wat eenzijdig. Er is weinig expressie op de gezichten van de artiesten te bespeuren.

·      Een voorbeeld hoe een videoclip gemaakt zou kunnen worden. Het lijkt alsof er weinig eigen inbreng in deze clip is (weinig origineel; te veel naar MTV gekeken?) Toch is deze clip goed gedaan, hoewel toch wat te traag. Veel scheefstaande beelden. Laat alles een functie hebben.

·      Een jonge, dynamische film. Tof camerawerk, een goede montage en goede belichting. Het is jammer dat de film toch wat te veel in herhaling valt en een zekere climax mist. De zanger mist een overtuigende uitstraling. Als aanmoediging toch deze waardering.

 

 

Waardering:  Brons            361 punten

 


Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 36

EEN SPECTACULAIRE VERHUIZING

 

Wim Knop & Jelle de Bos

 

 

·      Het maken van deze reportage is met dezelfde inspanning en zorgvuldigheid gedaan als het verplaatsen van het flatgebouw. Kortom: een schoolvoorbeeld van een gedegen reportage: het verslag van een bijzondere gebeurtenis van begin tot eind in beeld brengen en het geven van informatie met een voice-over. De muziek komt helaas soms wat overspannen over.

·      Een heldere reportage over een interessant onderwerp. Duidelijk commentaar, hier en daar soms overbodig (omdat wat gezegd wordt ook in beeld te zien is). De gekozen muziek had kritischer toegepast kunnen worden en wordt nu ietwat bombastisch. De cameravoering levert een goed overzicht van het proces en de montage maakt het geheel boeiend.

·      Goede informatie van een imposante verhuizing, met duidelijk commentaar. Het begin komt echter wat plotseling. De geluidsmix is nogal onstabiel. Ik mis de commando’s en het overleg van de leiding, evenals de angstige gezichten en close-ups. Het einde komt toch vrij plotseling; ik had toch nog wat meer willen zien.

·      Een spannende reportage van deze gebeurtenis, met een goede probleem-stelling – de moeilijkheden en de oplossing. Goede verbale begeleiding. Enigszins verwarrende camera-instellingen; uiteindelijk is alles toch duidelijk.

·      Een boeiende reportage, met goede fotografie. Jammer van de minder geslaagde ‘klankband’: de muziek is te sterk op de achtergrond; te enerverende muziekkeuze en het commentaar is slechts mondjesmaat. De diktie is mij te ‘afstandelijk’ en weinig ‘meelevend’. Goede titelpresentatie. Kon er eens geen bewoner in beeld komen?

 

 

Waardering:  Brons            368 punten

 


Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 45

DE ZIN VAN HET LEVEN

 

F. Roelofs

 

 

·      Een sterk begin van een speelfilm, die helaas meer belooft dan kan waarmaken. Er is goed nagedacht over een verhaallijn en een plot. De lokaties zijn functioneel en passen in het verhaal. Helaas is het einde te voorspelbaar, maar de maker en zijn crew laten zien dat zij filmisch kunnen denken. In hoeverre het bloot functioneel of overbodig was, is door de kijker te beoordelen; naar mijn idee had het discreter in beeld gebracht kunnen worden.

·      Een toch wat warrig verhaal doordat droom en werkelijkheid door de visualisatie niet uit elkaar te houden zijn. Goede akteerprestatie van Noortje. Er zijn een aantal goed gekozen cameramomenten, maar er wordt ook ‘over de as’ gegaan (wel of niet zo bedoeld?). De geluidskwaliteit zou beter kunnen. Jammer van het gefilmde ‘bloot’; dit zou mooier geweest zijn als het iets anders was neergezet.

·      Dit is best een aardige speelfilm, met een leuke opening (camera rondom) en een goede cameravoering. Het geheel is echter nogal traag uitgewerkt; ook de dialogen zijn traag en de montage had sneller gekund. Goed spel van de jongeman – hij schudt echter zijn hoofd, waarbij hij toch ‘ja’ bedoelt (?). Een eigen liedje wordt gebracht; het is simpel, maar wel creatief. De dialogen van zowel de jongen als het meisje zijn wat zwak.

·      Een droom die te realistisch wordt verbeeld om als droom te dienen. Daardoor wordt de zin van de verhaalstelling niet geheel duidelijk. Het camerawerk is nogal zoekerig en corrigerend, hetgeen afleidend werkt. Ook het licht is niet bijzonder. Het geluid is wel goed verzorgd, hoewel het spraakgebruik matig is (te dialectisch). Het acteerwerk is redelijk tot goed.

·      Een intrigerende film, met goede fotografie en mooie titelpresentatie. De klankband is wel goed, maar er had gelet moeten worden op storende bijgeluiden (het rammelen van de camera en fluitende vogels om half vier ’s nachts ?), Het verhaal lijkt mij vergezocht. Het acteren van het meisje is goed, de jongen is echter te gespannen. Het begin van de film kent te veel ‘stiltes’ in de klankband. Naakt is mooi, maar dient wel functioneel te zijn! Een voortreffelijke poging tot het realiseren van een speelfilm.

 

Waardering:  Brons            370 punten

 


Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 15

AQUA-TERRA

 

Henk Koster

 

 

·      Met recht een balletfilm te noemen! De schitterende opnames zijn met zorg bij de muziek gezocht. Een enkele herhaling van beelden levert een sterk effect op. De eerste grote close-ups zijn afschrikwekkend en mooi tegelijk. Een film die hier en daar aan Bert Haanstra’s ‘Zoo’ doet denken. Vooral in de strakke montage is dit een sterke film. Minpuntje: veel van hetzelfde.

·      Een goede combinatie van beeld en geluid. De juiste snelheid van opeenvolging van shots bij tempo van het geluid is toegepast. Wel worden camerabewegingen gemist (een enkele rijer zou mooi geweest zijn). De herhaling van shots op een bepaald thema is zeer geslaagd; dit had zelfs nog meer toegepast kunnen worden. Uiteindelijk is het een kleurrijke film geworden, die misschien nog iets korter had gekund.

·      De film is prachtig vormgegeven. Mooie korte shots van schitterende beelden en een knap stukje montagewerk. Nu en dan ontstaan er wat herhalingen. Het exact op muziek monteren lijkt soms niet helemaal haalbaar. Het “ballet van de vissen” is een heerlijke film. Misschien hadden de “kussende” vissen het eindshot moeten zijn.

·      Een film met een zeer goede beeldkwaliteit en sterke montage-effecten op de muziek (Vangelis). Toch tamelijk gemakzuchtig: men neme een aquarium met bijzondere vis-soorten, houd daarvoor een (goede) camera en men heeft een goede film (?) Wel een sterk, mooi kijkspel (maar niet meer dan dat!)

·      Een spectaculaire produktie, met schitterende muziek en een sublieme montage. De muziekkeuze had niet beter gekund. Perfectie wat betreft ritme in de montage en zelfs beweging van de vissen op de muziek. Misschien jammer dat er geen sterk eindbeeld is.

 

 

Waardering:  Brons            399 punten

 


Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 43

ROUW AAN DE MOLDAU

 

Lilo Laske

 

 

·      Een met zorg en aandacht gemaakte film. Doordat de film op 8mm (S-8) is opgenomen, krijgt deze een vertragend effect en een grove korrel, waardoor een historisch effect ontstaat. Dit sluit goed aan bij de thematiek. De film suggereert op slimme wijze alsof deze in Praag is opgenomen. Wel is jammer dat het acteren vooral een registerende cameravoering oplevert, zonder echt een filmisch verhaal te vertellen.

·      Een verhaal waarbij de verhaallijn vanaf het begin al leidt naar de ontknoping, waardoor er geen spanning vanuit gaat. Doordat er daarnaast bijna alleen gewerkt wordt met muziek en heel soms wat effectgeluiden, blijft de kijker helaas geen 23 minuten geboeid. Jammer, aangezien de film wel een mooie uitstraling heeft (mede door het gebruik van filmmateriaal!).

·      Een zeer ingrijpende en indringende film, met in scène gezet spel. Een zonder woorden neergezette legende (het verhaal vertelt zichzelf), met uitstekend spel van de moeder. Mooi vormgegeven, waarbij de sfeer goed wordt uitgebeeld. De camerastandpunten zijn in het begin wat statisch, later worden die veel beter. Jammer van de beeldkwaliteit en gemis van live geluid.  

·      Een serieus werkstuk, met een goede verhaalstelling, met echter een nogal matige uitwerking. Goed spel van de moeder (Gerda van Dorp) en een goede mise-en-scène (behoudens enkele foutjes). Matige beeldkwaliteit, met nogal wat onscherptes hier en daar. Goede geluidstoevoegingen.

·      Een historische evocatie met een niet onaardige opzet (kostuums, attributen, enz.). De film komt niet scherp over, hetgeen jammer is. Het niet-lipsynchrone maakt deze film te pathetisch (een soort mime-uitbeelding). Goed akteren van de moeder en ook de gekozen muziek is in orde.

 

 

Waardering:  Brons            368 punten

 


Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 29

VAN HELDER WATER TOT SCHUIMEND BIER

 

P. Kiewied

 

 

·      Een vlotte en informatieve promotiefilm. De teksten worden professioneel ingesproken. De gebruikte speciale effecten zijn leuke varianten in de montage. Jammer is dat het onderwerp niet opzienbarend is. Hoewel de muziek de film goed ondersteunt, is het ook wat kabbelend. De film zit tussen een reclamespotje en een reportage in.

 

·      Een aardige reportage over het bierbrouw-proces. Duidelijk commentaar en een goede geluidsmix. Het camerawerk was soms door het veelvuldig gebruik van in- en uitzooms onrustig.

 

·      Een echte promotiefilm. Een mooie introduktie, waarna het produktie-proces goed is gevolgd. De film is goed opgebouwd en lekker kort gemonteerd. De geluidsmix is in orde, met goede informatie en een prima commentaarstem. De geluidstoepassing is uitstekend.

 

·      Een snelle, goedgemaakte documentaire over deze biersoort. Een goede verhaalstelling, overzichtelijk over het scherm gebracht. Goede snelle cameravoering en vlot gemonteerd. Informatief (beetje commercieel?). Goed gesproken commentaar en ook de muziektoevoegingen zijn wel in orde.

 

·      Een prachtige documentaire, met zeer goede fotografie en sublieme close-ups. De montage is om de vingers af te likken. De muziekkeuze en het commentaar zijn ook zeer goed. Een enkele opmerking: de microscoop op het einde lijkt me niet op de juiste plaats; die had eerder getoond moeten worden (tijdens het brouwproces). Niettemin: een professioneel produkt ……. Evenals elk Belgisch bier !!

 

Waardering:  Zilver         406 punten

 


Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 50

KAN EEN KIKKER VLIEGEN?

 

Albert Bokslag

 

 

·      Een leuk, vlot kort filmpje, met een mooie combinatie van live action en animatie. De muziek heeft de goede sfeer. Waarom niet een langere film gaan maken, waarin de kikker een eigen persoontje wordt? Veelbelovend.

 

·      Een leuke combinatie van animatie en live action. Het is jammer dat de titel met de korte inhoudsomschrijving de plot al aangeeft. Maar het is wel een goed idee voor een 1-minuut film. Er is een goede combinatie van beeld met de muziek.

 

·      Een leuke vondst van de kikker die wil vliegen. De bewegingen zijn wel wat simpel en de achtergrond is erg statisch. Ook het verhaaltje is wat aan de magere kant. Desondanks toch wel een “fris” filmpje.

 

·      Een eenvoudig, wat kinderlijk verhaal, waarin goed gebruik gemaakt is van “live” beelden als achtergrond voor de animatie. Goede combinatie van animatie tegen de ‘echte’ achtergrond, welke een mooie harmonieuze beeldinhoud oplevert. Een leuk verrassend einde (de plons).

 

·      Een leuk idee, met een “toffe” animatie en een prettig muziekje. Een filmpje dat naar méér doet verlangen. Opmerking: de animatie zou “soepeler” en “beweeg-lijker” kunnen zijn.

 

 

Waardering:  Brons            357 punten

 


Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 28

TEKENS

 

Ferry & Leida Kneefel

 

 

·      Een opvallende produktie qua onderwerp en vorm. Op zich niet nieuw, maar de registratie wordt een film omdat er gelet is op continuïteit, lokatie-keuze en kadrering. De makers slagen er goed in om in verschillende stijlen toch een eenheid aan te brengen. Het beginshot is erg mooi en spannend. Het is jammer dat in de eerste scène het zwart van het kostuum wegvalt in de schaduw.

·      Een dansfilm is bij uitstek geschikt om te spelen met cameravoering, mise-en-scène en decoupage. Bij “Tekens” gebeurt dat bij de eerste scènes onvoldoende. Gelukkig ontwikkelt het beeld zich en wordt het later spannender en interessant. Een mooi produkt dat uitnodigt tot een verdere verdieping.

·      Verfilming van een hele goede dans-act, met uitstekende lokaties en zeer passende muziek. Goede expressie en prima choreografie. De beelden van de stad geven het jachtige leven weer, verpletterend door de muren – de man kan geen kant meer op. De vervuiling van de consumptiemaatschappij afgezet tegen de danser die leeft als een vrije vogel in de lucht. De pilaar symboliseert het enige houvast. Terug op en in de aarde wordt de rust gevonden. Een fijne film waarin met veel symboliek is gewerkt.

·      Interessant experiment om middels een dansact tot verhaalstelling te komen. Aangezien de enscenering nogal onsamenhangend verloopt, mede door de toegepaste lokatiekeuze en kostumering, blijft er bij de toeschouwer een onbevredigend gevoel over. Veel filmische symboliek is bekend en beschreven; hier echter is het voortdurend zoeken naar de juiste vorm en dat werkt op mij sterk afleidend.

·      Een fascinerende film met heel wat symboliek. Mooie fotografie, doch het lijkt me het werk van twee camera’s waarvan één onscherpe beelden levert (zoals de scènes van de danser in jeans). Zeer goede montage in de beweging (met toch een paar ‘slippertjes’). Een mooi experiment, met goede muziekkeuze en titelpresentatie en knappe danser. De scènes in de kloostergangen zijn wat te lang uitgesponnen. De film valt op het einde stil. Jammer is ook dat niet altijd aandacht is besteed aan de kleuren, zoals de man in zwart/wit kleding dansend bij de huisjes ….. ik verwachtte een spel van licht in zwart/wit contrasten.

 

 

Waardering:  Brons            364 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 32

GEWOON

 

Harry Tromp & Ben Prent

 

 

·      Inderdaad gewoon een impressie, niets meer en niets minder. Er is goed gevoel voor de combinatie van beeld en geluid. Er zijn veel verschillende soorten toepassingen van zand gefilmd. De makers zijn niet vervallen in mooi-filmerij bij de zandkastelen. De film is afwisselend en ritmisch. Kortom: een leuke, kleine film zonder pretenties.

·      Een impressie die goed gemonteerd is op de muziek. Hoewel er veel beweging in het beeld zit, is het aantal camerabewegingen relatief klein. Misschien kan daarmee de volgende keer meer geëxperimenteerd worden.

·      Een hele fijne film die prettig overkomt, met een goede geluidstoepassing, prachtige overgangen en leuke vondsten. Het begin van de pan-beweging is wat schokkerig, later is dit uitstekend. Het verhaaltje is wat mager, maar de cameravoering is des te beter. Een prachtige titel en een creatieve film!

·      Prachtig wat je al niet met zand kunt doen om een mooi kijkspel op te voeren. Dit is een goede impressie, keurig op muziek gezet. De verhaalstructuur is niet sterk, maar als geheel is het toch de moeite van het bekijken waard.

·      Een heel goed idee dat een prettig filmpje oplevert, met puike fotografie en een goed gevonden titel. Jammer zijn de schokkerige panbewegingen. Goed gekozen muziek en proficiat voor de belichtingseffecten. Het neervallend zand is zeer goed op maat van de muziek gebracht. Misschien had deze film nog meer uitgewerkt kunnen worden, want met uw fantasie zijn er gegarandeerd nog meer mogelijkheden.

 

 

Waardering:  Brons       357 punten

 

 

 

 


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 2

THE OLD PIANO

 

Jan van der Schans

 

 

·      Een gedegen en met zorg gemaakte reportage van het restaureren van een oude piano. Hoewel het begin met het bladeren van pianostukken opvallend is, komt het ook vreemd over. Met oog voor detail en een heldere stem met uitleg maakt deze film tot een informatieve produktie. De lengte van de film past goed bij het onderwerp. Helaas is er geen bijzonder of creatief cameragebruik of kadrering.

·      Een duidelijke reportage van een restauratieproces. De vraag is of dit proces ook in een kortere tijd duidelijk had kunnen worden….. waarschijnlijk wel. Er is goed gebruik gemaakt van close-ups. Vraag is waarom de man in het begin van de film aanwezig is (want hij komt niet terug in het verdere verloop van de film). Bij een volgend project kan meer aandacht worden gegeven aan belichting en de witbalans.

·      Na een wat rommelige introduktie is dit een prima registratie van de restauratie van een oude piano. Goede informatie, met uitstekend camerawerk en duidelijke teksten die helder worden vertolkt. Het is vooral een zeer boeiende film met een grote betrokken-heid. Er is hier en daar wat te veel uitgezoomd. Aan het eind is de film wat trager in de montage. Aardig is dat de film start met pianospel (van een jongen), maar waarom eindigen met dat van een meisje?

·      Deze film, die niet zozeer een documentaire is dan wel en reportage, geeft een goed overzicht van de werkzaamheden bij de revisie van een piano. De maker heeft zeer zeker compleet willen zijn en dat is beslist gelukt. Echter, er zijn nogal wat herhalingen en ook op de manier van filmen valt nog wel wat af te dingen. Ook de tekstbehandeling heeft eigenaardigheden (zoals: “In deze film zien we ……enz.). Soms is er geen samenhang tussen beeld en geluid (b.v. boormachine).

·      Een zeer boeiende documentaire, met een sublieme fotografie en uitstekend camera-werk. Goede belichting, met uitzondering van de man aan de piano die toch wat overbelicht is. Het commentaar is erg goed wat betreft diktie en inhoud, maar soms is het te veel mondjesmaat (zoals bij het kleven van het vilt is er een te lange stilte). De titel is erg verzorgd en eindigt precies met de live muziek, maar mag een Nederlandse film geen Nederlandstalige  titel meer hebben? Proficiat voor deze prachtige film.

 

Waardering:  Brons       387 punten

 

 

 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 14

FLOWER POWER

 

Frans Hoofd

 

 

·      Een boeiende computeranimatie, terwijl het thema wat afgezaagd is. Hoewel het moeilijk te beoordelen is wat de inbreng van de maker is, wordt met computer-beelden, die ondersteund worden met futuristische muziek, een verhaal verteld. Het komt als een eenheid over, met verrassende wendingen en een vlot tempo.

·      Hoewel de geanimeerde objecten goed en fantasievol zijn uitgewerkt, is er te weinig nagedacht over de ‘camerastandpunten’ en de decoupage. Jammer, want er kan meer met het basismateriaal worden gedaan.

·      Een mooie computeranimatie, waarbij erg creatief is gewerkt, met een aparte benadering. De inhoud is wat moeilijk te achterhalen (bloemen – gat in de ozonlaag – de natuur herstelt zich). Er zijn betrekkelijk weinig close-ups toege-past en sommige shots staan te lang. De muziekovergangen sluiten niet altijd goed aan. Thema: “Zonder bloemen is het maar niets.”

·      Een computeranimatie welke mooi is van beeldkwaliteit, maar waarin niet steeds harmonie is tussen beeld en geluid. Waarom verschillende muzieksoorten? De bedoeling van de verhaalstructuur is niet geheel duidelijk. Toch had de maker een visie op het onderwerp, de vele bewegingsherhalingen leiden echter af.

·      Een fascinerende computerproduktie. Het is spelen met de nieuwste snufjes. Het geluid is goed verzorgd. Eigenlijk een simplistisch ideetje met een bombastische uitwerking. Het “ET”-kopje is toch wel plagiaat. Er zijn te veel stilstaande beelden en overgangen die zeer sterk de ‘springer’ benaderen.

 

 

Waardering:  Brons  380 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 39

NOABER PLICHT

 

H. Boerma & B. Over

 

 

·      Een vlotte heldere film met verrassende wendingen. Een opvallende opening en bijzondere standpunten. De akteurs zijn goed gekozen. De plot is verrassend, maar een beetje te snel en onduidelijk. Vervreemdingseffecten zoals bij Brecht zijn goed toegepast. Een ‘fris’ filmpje.

 

·      Een leuke film met een grappige plot. Er had meer aandacht aan licht en geluid besteed kunnen worden. Kort maar krachtig.

 

·      Een leuke komische film. Het eerste deel (het “in het kruis grijpen”) is een film op zich; het tweede deel is wat minder geslaagd. Toch een mooi onderwerp, dat wellicht door een wat zorgvuldigere uitwerking een beter lot had verdiend.

 

·      Een leuke speelfilm met veel misverstanden – vrouw grijpt buurman in z’n kruis en de ambulance verstoort de filmopname.  Goed bedacht en redelijk uitgevoerd. Er is zeker sprake van de aanwezigheid van een regisseur, ondanks de toch wel zwakke cameravoering.

 

·      Een erg prettige film. Een zeer goed idee (dat echter al eens op de BRT werd gebracht!). De film lijkt uit twee delen te bestaan (1. In het kruis tasten; 2. ambulance). Goede muziekkeuze. De beelden zijn niet bepaald scherp en er dient opgelet te worden bij het afstellen van de witbalans!

 

 

Waardering:  Brons  369 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 27

DE ALBLASSERWAARD

 

J. Kemp & Henk Verbeek

 

 

·      Een heerlijk trage film met sfeervolle beelden en een wat vermoeide commentaarstem. De film is charmant en met liefde gemaakt. De cameravoering is constant en doet zo nu en dan aan Haanstra denken. De film geeft niet alleen veel informatie, maar draagt de liefde voor de Alblasserwaard over op de kijker.

·      Een met veel zorg samengestelde film met bijzonder mooie camerakadrering. Toch wordt de kijker niet echt meegenomen bij deze verkenningstocht door de Alblasserwaard. Dit komt gedeeltelijk door het ‘zware’ commentaar, maar vooral ook door de gekozen vorm van dit commentaar. Het is moeilijk voor de kijker om aan de hand meegenomen te worden, langs de genoemde wegen en plaatsen omdat de (neutrale) kijker helemaal geen plaatsbepaling kent. Een overzichtskaart had misschien kunnen helpen.

·      De film toont prachtige beelden van de Alblasserwaard. De compositie is wat minder sterk (molen in het midden van het beeld) en de film komt wat traag over. De tekst en de commentaarstem zijn nogal ‘gedragen’. In de tekst komen veelvuldig woorden voor zoals: overweldigend, fascinerend, uniek. Erg treurige muziek, hoewel dit is de persoonlijke keuze van de maker. Wonen er ook mensen in de Alblasserwaard?

·      In deze film worden mooie sfeervolle beelden van deze landstreek getoond. De begintitel is grafisch mismaakt (“Alblasserwaard”  is één woord).Toch een beetje aan videograferen gedaan (zoals: twee mannen in deuropening – zijn dat deurwaarders? Wat doen zij daar?) De commentaarspreker zegt veel wat we ook zien, maar ook wat we helemaal niet te zien krijgen. De tekst is nogal nasaal en nadrukkelijk ingesproken. Als geheel is dit toch een waardevol dokument.

·      Een heel mooie rustige film, met uitmuntende fotografie!!! (Dit is kunstfotografie!) Het is daarom doodzonde dat de klankband zo depressief overkomt. Waarom moet alles zo somber zijn als uw land zo mooi in beeld wordt gebracht? De titelpresentatie is in orde maar de aftiteling wordt gemist.

 

Waardering:  Brons  362 punten

 

 

 

 


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 12

ANDALUSIË

 

Peter Keijsers

 

 

·      Een fraai reisdocument over een mooie Spaanse streek. De maker zal daar met veel plezier rondgereisd hebben, De film geeft in woord en beeld veel informatie. De commentaarstem is prettig om te horen en laat ruimte voor rust en stiltes. De beeldkeuze in het Alhambra ondersteunde niet altijd de wervende teksten. Jammer is het dat er nauwelijks live geluid te horen is of dat er echte Spanjaarden te horen en te zien zijn.

 

·      Een informatief reisverslag met een goede gesproken tekst en pauzes op de juiste plaatsen. Het geheel had korter gekund om de spanningsboog gespannen te houden. Een klein minpuntje is de plotselinge verandering van stijl bij het shot en de tekst over de jongen met de poes. Maar verder een degelijk programma.

 

·      Een erg aantrekkelijke film, met prachtige beelden. De introduktie (in het café) is wat storend. Er wordt goede informatie gegeven, met prima teksten die bijzonder goed zijn ingesproken en waarin voldoende rustpauzes zijn gelaten. Het live geluid is hier en daar wat te zacht. Er zijn wel erg veel pan-opnamen en sommige shots lijken overbodig.

 

·      In deze film wordt veel aangereikt, maar er wordt niet veel mee gedaan. De pakkende opening is niet erg ter zake van wat volgt. Een belangrijk deel van de film lijdt aan beeldvervorming (zoals de poes). Is dit een documentaire of een reisverslag? Waarom de tekst: “Nu gaan we weer terug naar Nederland”  ?

 

·      Deze documentaire is AF, met een opmerkelijk mooie fotografie, ondersteund door een prima commentaar met een zéér goede diktie. Hier en daar valt de film echter even stil. Toch een documentaire zoals het hoort.

 

 

Waardering:  Brons  355 punten

 

 

 

 

 


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 42

EEN APARTE EVOLUTIE

 

Ton & Nel Reekers

 

 

·      Een onderhoudende reportage over de dierenwereld in Australië, gekoppeld aan de evolutie. De film is een levende dierenencyclopedie. De informatie is helder ingesproken en vult de beelden over het algemeen goed aan. Waar is de zo typerende koalabeer? De super-8 kwaliteit versterkt het historische effect en geeft extra diepte en fraaie kleuren. Toch kabbelt de film wat voort.

·      Een informatief reisverslag met een goede tekst. Het is aardig dat de film begint vanuit de evolutie, alleen lopen daarna dieren- en plantenrijk soms wat verwarrend door elkaar. Ik mis toch wel de koalabeer. Goede muziekkeuze van de ‘didgeredoo’.

·      Een aantrekkelijke documentaire, met goede beelden/cameravoering. Goede close-ups. Er zijn hier en daar wat kleurverschillen en enkele foutjes in de montage. De tussenshots zijn niet overal functioneel. Veel informatie (educatief!), maar er is weinig intonatie in de commentaarstem. Bij de shots van de staart van de krokodil en die van de kangoeroe wordt niets verteld. Zij zijn niet functioneel en daarom als tussenshot wat minder geslaagd. Toch is deze film een heel belangrijk document.

·      De fauna van Australië. Hoewel de makers een poging doen compleet te zijn, slagen zij daarin in ’t geheel niet, omdat te veel diersoorten helaas in deze film ontbreken. Juist op dit continent is er een grote verscheidenheid aan bijzondere diersoorten (koalabeer, vogels, vele insecten en amfibieën, etc.). Binnen de grenzen van de mogelijkheden maken ze toch een overzichtelijk geheel. De film is wel informatief, maar levert geen nieuwe gezichtspunten op.

·      Een mooie reisdocumentaire, met goed, wetenschappelijk commentaar en voortreffelijke fotografie. Het camerawerk is sober doch functioneel. De muziekkeuze (plaatselijke muziek) is veelal geslaagd als achtergrondmuziek, doch een meer orkestraal fragment kon ergens de grootsheid van het land ondersteunen. De mens wordt wel een beetje gemist in deze film. Zowel de diktie (commentaarstem) als de titel is in orde. Een film waaraan gewerkt is, maar ergens wordt een hoogtepunt gemist.

 

 

Waardering:  Brons  368 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 4

HERINNERINGEN

 

Home Made Productions (Emile de Gruijter c.s.)

 

 

·      Een boeiende verfilming van een origineel script. Het verhaal is mooi en eenvoudig uitgewerkt. De speciale effecten worden goed toegepast. Minpunten: de film wordt voorspelbaar, het te vaak gebruiken van hetzelfde effect en gekunsteld. De muziek is origineel en ondersteunend.

·      Een leuk idee voor een film! Het gebruik van videotechnieken voor het symboliseren is goed gekozen, maar had iets zorgvuldiger uitgewerkt kunnen worden. Het camerawerk, het geluid en ook de spelregie zijn nog voor verbetering vatbaar. De muziek is op een goede manier toegepast.

·      Zeer origineel met goede muziek. Toch loopt de film niet lekker. Er zitten in het begin nogal wat moeilijke passages. In het tweede deel wordt de film sterker. Er is nogal veel gebruik gemaakt van de digitale trukendoos. De film had met wat meer zorg kunnen worden uitgewerkt. De rol van ‘Malle Pietje’ had wat sterker gekund.

·      Een bizarre geschiedenis over personen die hun herinneringen wegdoen en ze dan missen, filmisch sterk aangepakt door beelden die vervliegen (foto’s animatie, chroma-key effecten). Goede beeldkwaliteit en (over het algemeen) acceptabel geluid. De geloofwaardigheid van het verhaal komt soms wel wat in het gedrang. Herinneringen kwijt? Koop ze terug!

·      Een bijzondere film! Goed in beeld gebracht en prima ondersteund door de originele muziek. De geluidsmix kan echt veel beter. De aanleiding tot het verhaal lijkt me wat onduidelijk. Opletten voor enkele richtingsfouten in de gesprekken (bij de oudere dame). De trukendoos (vliegende foto’s) kan wel maar moet niet overdreven worden. De herinneringen dienen uit de doos te vliegen – nu lijken ze overal vandaan te komen. Bij gebruik van professionele beelden (de kus uit “Blue Lagoon”) moet dit wel in de aftiteling vermeld te worden!!

 

 

 Waardering:  Brons      354 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 6

LEVENSKUNST

 

Jannie van Dalen-Kooiman

 

 

·      Een aangrijpend portretje over Lily Veen-Slotema. De ondertitel ‘over het leven en werk’ belooft te veel en maakt de film niet waar. Hoewel de hoofdpersoon wel even zelf aan het woord komt, zou dat nog uitgebreider kunnen. De scène met het vervoermiddel is helaas te lang en van achteren opgenomen. Toch geeft deze film een korte en heftige impressie over Lily Veen-Slotema. Filmisch is er echter wel het een en ander op aan te merken.

·      De film zet de kijker aan om meer te weten te komen over mevrouw Veen-Slotema. Jammer dat de film zo kort is. Daarnaast zou het aardiger geweest zijn om haar eigen levensverhaal te laten vertellen en nog meer toe te laten dichten via de gedichten. De commentaarstem wordt dan geheel overbodig, wat een persoonlijk portret oplevert.

·      Een zeer indringende film, die soms door een te veel gedragen tekst overloopt van emotie. Goed zijn zeker de shots vanuit een laag standpunt. Jammer dat de camera vanuit de auto in beeld komt. Hier en daar wat te simpel uitgelicht. Toch is het een erg boeiende film, die met grote betrokkenheid is gemaakt en waarin iemands leven goed is neergezet.

·      Een mooi gedragen werkstuk over een invalide vrouw. Goede ondersteunende tekst, die zorgvuldig is ingesproken. Sterke muziekkeuze. Lage camerastandpunten waar nodig. Onnodige springer in de titelachtergrond. Als filmisch geheel niet bijzonder.

·      Een thema dat erg gevoelig ligt, maar niet voldoende is uitgewerkt. Een groot gedeelte van de film is het rijden met haar wagentje, maar er is zoveel méér in haar dag: eten – wassen – vrienden, enz. Het kunstwerk is reeds af (of zo goed als). Had de totstand-koming daarvan niet verfilmd kunnen worden met intussen de kennismaking met deze kunstenares? Jammer is dat de volgauto in beeld is. Het lijkt me te veel op één dag gefilmd. Dit had veel dieper kunnen gaan! Jammer voor deze gemiste kans!

 

 

 Waardering:  Brons      352 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 20

OVERSPEL

 

Koos van de Spiegel

 

 

·      Een komische film waarbij fiktie en werkelijkheid door elkaar lopen. Een leuk idee levert nog niet altijd een originele film op. Meer aandacht had besteed moeten worden aan de belichting. Ook het karakter van ‘Koos’ is erg plat en stereotype, waardoor je niet echt betrokken raakt bij de hoofdpersoon. Het slot is met zorg uitgewerkt, maar ook hier lagen de ideeën erg voor de hand. De beelden van ‘Koos’ die afgevoerd wordt komen sterk en realistisch over. De titels aan het begin beloven erg veel maar kunnen dat helaas niet altijd waarmaken.

·      Een goede uitwerking van een origineel verhaal. Goede akteerprestaties, vooral van ‘Hans Poelgeest’. Aan het camerawerk en de belichting kan nog wel wat gesleuteld worden; dat is het ene moment sterker dan het andere.

·      Een gekke, heerlijke film, die op het einde wat inboet. Film in een TV-serie maken is moeilijk; door de montage is dat goed opgelost. De uitlichting was wat minder sterk en ik had graag wat meer close-ups gezien. De hoofdrol is goed vertolkt en het titelwerk was alleszins bevredigend. Het einde van de film komt wat plotseling.

·      Een bizar verhaal naast een soap. De verhaalstructuur en de uitvoering zijn in meerdere opzichten verwarrend, hetgeen juist de bedoeling van de maker is geweest. Zowel cameravoering als belichting zijn matig. Het blijft een raadsel op welke wijze de beelden tot ons komen. Daarvoor is en blijft film: fictie.

·      Een schitterend scenario voor een film waarin zeer goed wordt geacteerd. Het zwakke punt van de film is beslist de belichting (ruis) en de verstoorde continuïteit hierin (blauw – rood). Het einde (nieuwsbericht) is véél te lang uitgesponnen. De film kon eigenlijk reeds beëindigd zijn wanneer de echtgenoot bij de man (Hans Poelgeest) thuis komt. Prachtige muzikaal ondersteunende titel. Een kortere montage zou deze film nog kunnen versterken!

 

 

 Waardering:  Zilver        408 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 1

¾ EEUW MISSIEHUIS M.S.C. TE STEIN

 

Huub Bervoets

 

 

·      Moeilijk is het om een film te maken over een gebouw. Juist de bewoners bepalen het leven in zo’n huis. Gelukkig komen enkele broeders aan het woord. De film is sfeervol, maar mist een emotionele onderlaag. Een mooi afscheidsgeschenk, maar de pater uit Nieuw Guinea had als persoonlijke invalshoek meer cachet aan de film kunnen geven. Wel met zorg gefilmd, echter te lang.

·      Een reportage die korter had kunnen zijn dan 30 minuten. Helaas gaat de spanning nu verloren. De gekozen vorm van presentatie is ongelukkig en overbodig. Het levert zelfs een aantal camerastandpunten op waardoor de kijker niet betrokken raakt bij degene die zijn verhaal doet.

·      Een erg boeiende film, die later wat trager overkomt. Prachtige beelden, overgangen, details en close-ups. Soms een te zoekende camera en wat overbodige shots. Goed opgebouwd verhaal. Het live geluid is wisselend aanwezig. Goede interviews. Dat de film wat traag overkomt is wellicht de bedoeling (het rustige leven van de uitgebeelde personen). Een verzorgde documentaire.

·      Een filmwerk met respect voor de inhoud van het onderwerp. Mooi van cameravoering, hoewel bij de interviews veel minder gelukkige camera-instellingen zijn (‘oor’-shots). Soms wordt er geknipt in een doorgaande beweging (man met de kruiwagen). In deze film is er vaak een droge opsomming van feiten en feitjes. Wel: mooie geluids-voorziening. Al met al een gedegen werkstuk; rustig en duidelijk.

·      Een film die uitmunt door zijn perfectie: - een sublieme beeldkwaliteit; - verrassend camerawerk; - prachtige kadrage; - goede klankband; - mooie titelpresentatie; - perfecte muziekkeuze. Kortom, een film met professionele allures. Toch had de film korter gekund door het weglaten van wat herhalingen (b.v. paardekop, voorgevel, ….) De interviews zijn beslist op hun plaats, maar wel met een nogal ongelukkig camerastandpunt (gefilmd in zij-aanzicht op het oor). Een waardevolle film!

 

 

Waardering:  Zilver    401 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 16

CITROENEN ZIJN ZUUR

 

Piet van Eerden, Cor van der Plaat, Vera Buur & Tino Teucher

 

 

·      Een leuke vlotte clip. De film eindigt als het verhaal begint. Een serie korte shots die naar een climax leiden. Elk shot is daarbij mooi verzorgd opgenomen. Het grapje met de echte citroen is verrassend, maar totaal ongeloofwaardig. Mooie lichteffecten en goed geluid. Het hoe en waarom blijft onduidelijk – wie wil dit (onbekende) schilderij stelen?

 

·      Een leuke plot. De belichting is niet altijd even continu en neigt naar een te lage intensiteit. Snel gemonteerd op de muziek. De zonnebril is iets te ‘dik’ stereotype en ongeloofwaardig in dergelijke omstandigheden.

 

·      Een hele aardige film die door de leuke plot erg goed overkomt. De camera-voering is prima. De film is goed op tempo. Ook de montage en muziek-toepassing zijn in orde. Het komt me voor eenzelfde verhaal al eens gezien te hebben in een reclamespot. Desondanks….. prima gedaan!

 

·      De inbraak voor de diefstal van een schilderij, met beveiliging door laserstralen. Er is een duidelijke plot. De film is snel en efficiënt uitgevoerd. Het geheel is sterk van beeld en geluid.

 

·      Een heel tof idee. Mooie fotografie, hoewel soms op het randje (onderbelicht). Prima beeldkwaliteit en een goede kadrage. Ook de montage is zeer goed. De muziekkeuze is erg ondersteunend. Mooie verzorgde titelpresentatie.

 

 

Waardering:  Brons  382 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 25

CUNERA

 

S.J. Godijn

 

 

·      Een spannende en originele speelfilm. Het gegeven levert een aantrekkelijk produkt op. Zorg is besteed aan lokaties en het akteren. De voice-over in het begin legt wat te veel uit, terwijl dat in het museum nog eens dunnetjes wordt overgedaan. Een inspirerende produktie om geschiedenisfeiten in de hedendaagse tijd te plaatsen. Vlot, aantrekkelijk, goede snelheid, prettige montage.

·      De film begint met sfeervolle beelden van (onder andere) de droom van Catharine. Jammer dat deze niet de gehele film is vastgehouden. Er was goed spel van de actrice, wat niet altijd even goed in het geluid naar voren kwam. Kortom, een film met een aantal positieve punten, maar waaraan nog stevig gewerkt zou kunnen worden.

·      Een fijne speelfilm waarin voldoende obstakels overwonnen moeten worden. Een goede introduktie en een acceptabele enscenering. Het camerawerk is wel goed, maar nu en dan wat ‘zoekend’. Sommige shots staan te lang. Goed spel van de hoofdrolspeelster. De meeste bijrollen zijn echter aan de matige kant, behalve die van Minou. De aanranding is redelijk gespeeld. De scène van het carnaval duurt echter veel te lang. Matig live geluid (bij pech auto). Goede lokaties.

·      Dit is het betere werkstuk. De verhaalstelling in hoofdlijn en zijlijnen leiden naar de plot. Enige voorkennis van het gegeven is gewenst voor een goed begrip. Goed gespeeld (zie aftiteling – in de aftiteling wordt gemeld dat de acteurs/actrices afkomstig zijn van een toneelopleiding. Sterk van cameravoering, belichting en geluid.

·      Een goede speelfilm met heel voortreffelijke akteerprestaties. Het is jammer dat sommige dialogen niet zo goed verstaanbaar zijn. De film zou zeker te verbeteren zijn met een meer ‘snedige’ montage. Nu staan de acteurs veel te veel te wachten totdat ze hun zin zeggen ….dit remt de film af. Het carnavalgedoe is veel te lang uitgesponnen. De muziek en de aftiteling dienen tegelijk te eindigen. Met een wat kritischer montage had dit verholpen kunnen worden.

 

 

Waardering:  Zilver    405 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 44

HANNEKE

 

Aad Nieuwdorp

 

 

·      Een aantrekkelijk en met respect gemaakt portret. Hanneke Boot kan zelf de hele film vullen; ze is interessant genoeg. Een informatief interview met een hulpverlener is (daarom) overbodig. De beginscène met de jarige Hanneke maakt meteen duidelijk om wie de film draait. Zo is het ook met de bakkerscène aan het begin: je ziet de dagelijkse problematiek haarscherp in beeld. De rust in de film is goed gekozen. Het schilderen van Hanneke is van A tot Z in beeld gebracht. Daaruit blijkt ook haar doorzettingsvermogen. Meer nog ‘documentaire’ en minder ‘reportage’ graag.

·      Een mooi integer portret van deze mondschilderes. Het is informatief, betrokken en met de juiste pauzemomenten. Goede uitwerking van de band tussen Hanneke en Nero. Het enige minpuntje is opeens de stijlbreuk als het logo van Removos in beeld komt; dat doet afbreuk aan de integriteit van de film.

·      Een boeiende, aangrijpende film die mij bijzonder pakt. Goede introduktie. De twee-eenheid Hanneke – hond is prachtig neergezet. Goede cameravoering, met de juiste standpunten en een prima geluidmix. De overdracht van emotie komt door de prachtige manier waarop is gefilmd – betrokken, maar niet te overdreven. Goed interview. Jammer van het commerciële aspect (maar wel voor een goed doel!) Hanneke is niet zielig en dat is winst!

·      Een erg mooi werkstuk over deze gehandicapte. Zorgvuldig van cameravoering, belichting en geluid. Goede verhaalstelling, met misschien iets te veel van het schilderen. Duidelijk is zeker dat deze vrouw, met beperkingen, toch op zichzelf kan staan. Een waardevolle film.

·      Een emotionele film, die gelukkig niet over de grens van de smartlap gaat. Mooie fotografie en uiterst geslaagde muziekkeuze. Heel wat boeiende aspecten vind ik terug in deze produktie: - moed; - relatie tot een dier; - optimisme. Misschien kunnen wij – met al onze mogelijkheden – leren van deze vrouw. PROFICIAT !!!

 

 

Waardering:  Goud    452 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 10

SEINHUIS 13

 

Film – Videoclub LAS’79

 

 

·      Een zeer geloofwaardige verfilming van een verhaal. De keuze voor de voice-over voor de hoofdpersoon is zeer geslaagd. De treinen, de lokatie en de rekwisieten zijn met zorg gekozen en functioneel gebruikt. Je gaat als kijker echt in de relatie tussen deze man en vrouw geloven. Een dramatische opbouw die ontroert.

·      Een sfeervolle film rondom een mooi subtiel verhaal. Goed camerawerk en over het algemeen goede belichting. Juiste keuze van muziek, gedachtenstem en gesproken woord. Aan het einde wordt de film een beetje traag, maar als eindbeeld blijft toch een mooi verhaal (Overigens vertoont de film wel zeer veel overeenkomsten met “De wisselwachter” van Jos Stelling!)

·      Een zeer fijne speelfilm met een prachtige sfeertekening en een schitterende unieke lokatie. Mooie rekwisieten en goed spel. Mooie close-up aan tafel. Het verhaal is vrij simpel, maar is toch acceptabel neergezet. De vormgeving is wel wat minder en ook de voice-over vind ik minder geslaagd. Het “grote” bed is eigenlijk niet zo groot! Hier en daar wat overbodige dialogen. Bij deze sfeertekening hoort niet te veel licht. Verder een ‘dijk van een film’ die je heel lang bijblijft!

·      Een gevoelige geschiedenis die prachtig is verteld. Op deze film is eigenlijk niets aan te merken (camerawerk – belichting – geluid). Prima spel van alle akteurs. Ook de lokatie is schitterend en er wordt daarvan goed gebruik gemaakt.

·      Eerder een intimistische film = een film over intieme gevoelens waarbij de relatie tussen twee mensen heel eenvoudig maar erg diep filmisch wordt uitgebeeld. Zeer mooie sfeer-schepping en enscenering. Voortreffelijke akteerprestaties en een goede klankband. De belichting is zeer mooi vanaf het tweede deel van de film (het eerste deel is niet zo mooi uitgelicht). In zijn eenvoud toch wel een grootse produktie. Goede live geluiden die nu en dan prima overlappend zijn gebruikt.

 

 

Waardering:  Goud    456 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 38

BABEL, VAN TAAL NAAR KLANK

 

PICONA-FILM (Piet van Eerden, Cor van der Plaat & Nancy Dirks)

 

 

·      Een registratie maken van een onoverzichtelijke gebeurtenis, waar op meerdere plekken tegelijkertijd dingen gebeuren, is uitermate lastig. Het spektakel-element komt goed over in deze film. Continuïteit en montage zijn geslaagd. Ook de afhankelijkheid (weinig licht, veel mensen, veel beweging) maken het moeilijk voor cameramensen. Er is gekozen voor veel totalen, waardoor je als kijker een goede indruk krijgt van de gebeurtenis. Minpunten: close-ups die niet zo belangrijk zijn, achterhoofden en ruggen, soms warrig. Het is gewaagd om een dergelijk spektakel op film vast te willen leggen.

·      Een goede impressie van een Babylonische ‘verwarring’. Het blijft toch lastig om bij zo’n spektakel met het bestaande licht te moeten werken. Daardoor ontstaan er nogal wat verschillen in kleurintonaties en lichtniveau die de kijker afleiden. Wat nog dieper uitgewerkt had kunnen worden is het ‘samenspel’ tussen de verschillende artiesten. Met een ritmische montage, die leidt tot een hoogtepunt, had deze samenwerking nog iets spannender geworden. Materiaal om misschien nog eens heel anders te monteren.

·      Een mooie registratie van een muziek/dans voorstelling. Goede geluidstoepassing, hetgeen zeer moeilijk te verwezenlijken is in een dergelijke ruimte! De expressie op de gezichten is wat schaars. De uitlichting bij het ene orkest is beter dan bij het andere. Details zijn uitstekend in beeld gebracht. Mooie montage op trommelslagen! Toch wel een reportage of registratie (minder een impressie).

·      Een korte impressie van dit spektakel. Het Babylonische is meer kakofonisch. Zwak van belichting (door de omstandigheden) en (veelal) matig van cameravoering. De bedoeling van het geheel komt niet volledig tot uiting.

·      Hallucinatie-beelden met een puike klankregistratie. Dit is spelen met beweging en licht. Wat mij betreft kon het nog extremer in de vormgeving. Schitterende beeldkwaliteit. De laatste zware slag vroeg misschien een nieuw krachtig beeld. Een film die de toeschouwer lang zal bijblijven. Artistiek zeker op een hoog niveau, wel voor een publiek dat hiervoor open wil staan. Proficiat!

 

 

Waardering:  Brons       378 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 46

NAGEDACHTENIS

 

J. Meertens

 

 

·      Een intieme impressie ter nagedachtenis van de moeder van de maker. Een mooie manier om op een persoonlijke wijze historisch materiaal te ordenen. De film kijkt als het bladeren in een fotoboek. De stem is betrokken en informatief. De archieffoto’s, gecombineerd met persoonlijke foto’s, leveren een klein en ontroerend portret op.

·      Een mooi persoonlijk document dat met veel gevoel is gemaakt. Goede research levert goede informatie die met de juiste toon is gebracht. Men kan zich wel afvragen of film wel een goed medium is om dit portret te maken; misschien zou een band-dia beter zijn geweest.

·      Een zeer persoonlijk document dat goed is verteld en weergegeven. Een prachtige opening met wel erg veel foto’s, hoewel die voor het verhaal extra ondersteunend zijn. De film is een foto-album met een persoonlijke voorkeur om dit zo te verfilmen.

·      Een nogal zwaarmoedige terugblik op de familiegeschiedenis. Eenvoudig maar duidelijk van opzet en uitvoering, hoofdzakelijk bestaande uit historisch fotomateriaal. Toch leren we die personages niet echt kennen, maar dat hoeft ook niet. De bedoeling van de maker is duidelijk.

·      Een zéér persoonlijke film die als buitenstaander moeilijk of niet te beoordelen valt. Een ‘streepje’ muziek kan alleen deze film  versterken. Opgelet dat de emoties niet overhellen naar (excuses) een smartlap. Voor mij persoonlijk is die grens echter overschreden.

 

 

Waardering:  Brons       355 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 18

IMMER ONVOLTOOID

 

Ton & Nel Reekers

 

 

·      Een mooie fascinerende reportage die uitstijgt boven het reisverslag. De makers geven in woord en beeld een visie weer. De kleuren van de S-8 film geven extra dimensie aan de film. Lastig is het om imposante natuur op film vast te leggen. Wanneer er een auto of mensen in beeld komen, besef je hoe enorm groot alles is. De tilt-ups van hetzelfde ‘monument’ van verschillende kanten laten goed zien wat er gezegd wordt.

·      Een sfeervolle film met mooie beelden van Amerika. Het commentaar is iets te zwaar en een aantal keren overbodig. In het camerawerk hadden nog meer close-ups voor kunnen komen; juist de lagen gekleurd steen vragen toch om een nader onderzoek. De montage met de snelle pan was verrassend en had qua stijl nog wel wat vaker toegepast kunnen worden. Het idee om één rots vanaf meerdere kanten te bekijken was een zeer goede toevoeging.

·      Een goede documentaire. Een poëtische vertelling met prachtige beelden. De film ademt een wat genre-achtig karakter uit. Een gedurfde verfilming omdat er nagenoeg niets beweegt. Ik vond de toeristen wel storend. Het camerawerk werd wat voorspelbaar, met herhalingen die niet altijd functioneel zijn. Tekst en de commentaarstem dragen voor een groot deel bij aan deze goed film.

·      Mooie landschapsbeelden en grootse rotsformaties. Heel imposant allemaal, vooral daar waar menselijke figuren in het beeld de immense afmetingen aangeven. Eenvoudig van opzet en uitvoering, maar een toegevoegde waarde ontbreekt.

·      Een mooi huwelijk tussen beeld en geluid. Boeiende tekst die goed is ingesproken. Interessante fotografie vol bewegingen en mooie kadrage. Het is jammer van de reeks tilt-ups die wel vervelend en eentonig zijn door hun hoeveelheid. De toeristen in het laatste shot verbreken voor mij erg de desolate sfeer. Dit is eerder een impressie dan wel een pure documentaire!

 

 

Waardering:  Brons       364 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 8

DE VAL

 

Anne Stavinga & Kees Kuiter

 

 

·      Een origineel idee dat meer tijd nodig heeft om werkelijk in het geheel betrokken te raken. In deze clip wordt een poging gedaan, in een aantal op zich goede shots, een verhaal te vertellen. De tijd is te kort om een spanning op te bouwen. Het laatste shot is een vondst. Met zorg voor attributen en effecten gemaakt.

·      Een aardig idee, nogal luguber verfilmd. Het is de vraag of je een kijker dit op deze manier in 1 minuut wilt laten meemaken. Het is de makers in elk geval gelukt om het zo neer te zetten dat de kijker gruwelt; dus, als dat de opzet is dan zijn ze daarin zeker geslaagd.

·      Een aardige film met een snelle montage en een goede clou. Horror-achtig. Suggestieve camerabewegingen en het spel goed gevolgd met de camera. Prima lokatie en uitlichting. De grime is wat overdadig. De clou is toch net iets te voorspelbaar.

·      Horror-achtige film, met een sterke plot en sterke speciale effecten. De uitwerking, nodig voor een 1-minuut film, is te summier.

·      Deze griezelfilm heeft als sterk punt dat we binnen enkele seconden in de sfeer gevangen zitten. Zeer goed gekozen decor en attributen. Een film voor de liefhebbers van dit genre! Misschien ergens voorspelbaar? De kop van de rat afbijten is wellicht te veel sensatie zoeken en op het randje. Kortom: “Je moet het maar doen in 1 minuut.” 

 

 

Waardering:  Brons       377 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 49

DANCE MACABRE

 

Huub Bervoets

 

 

·      Een komische griezelfilm waar ‘enge’ beelden gemixt zijn met vioolmuziek. Geluid en beeld vullen elkaar goed aan. De decors, attributen, make-up en aankleding zijn goed gekozen. De absurde kleuren verstevigen het griezeleffect. Helaas is de film wat aan de lange kant.

·      Een bijzondere film met goed gekozen ritmiek in zowel beeld als geluid. Het enige minpuntje is de illusie van een ‘vals einde’ op het moment dat de (eind)titel “Dance Macabre” opnieuw in beeld komt. Jammer! Maar verder een goed stuk filmisch werk.

·      Een heerlijke griezelfilm waarin de familie zich uitleeft. Er zijn toch wel wat herhalingen. Prachtig spel van de violiste (rode viool! Goed gevonden!) Het camerawerk is in orde, het spel wat minder – kijken in de camera vind ik jammer. Toch een heerlijke film, waarbij vooral de montage de film gestalte heeft gegeven. Bijna perfecte geluidstoepassing.

·      Prachtige beeldmixages, met toch wel veel herhalingen van personen en voorwerpen. Mooi van beeld en een goede geluidskwaliteit. Niet echt griezelen; het is luchtig gehouden.

·      Een prettige film, met leuke belichtingstechniek. Mooie dubbelbeelden die echter door hun lengte voor de toeschouwer ‘vermoeiend’ werken. De acteurs missen veelal een overtuigende uitstraling. Een goed idee en de perfecte muziek. Waarom die titel halverwege herhalen?- de film leek toen al ten einde. Veel opeenvolgingen van dezelfde beelden. Een prettige film voor het gezin.

 

 

Waardering:  Zilver         400 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 34

THE 7th ANGLO-DUTCH TRIAL

 

Sonja Koopal & Herman Logtenberg

 

 

·      Met veel afwisselende beelden wordt een goede impressie gegeven van zowel de wedstrijd, de tochten, de deelnemers als het landschap en de beroemde musea. Hoewel in het begin extra aandacht is voor twee deelnemers, komen deze te weinig herkenbaar terug in de film. De makers hebben geprobeerd zoveel mogelijk deelnemers aan het woord te laten, wat op zich aardige interviews oplevert, maar ook een bepaalde oppervlakkigheid inhoudt. Wel een film die de aandacht vasthoudt.

·      Een interessant en goed verslag van de 7th Anglo-Dutch Trial. De gesprekken en statements van de betrokken rijders zorgen ervoor dat de kijker zich bij dit onderwerp betrokken voelt en levert ook een aantal humoristische momenten op. Verder moet een dergelijke film met zoveel ‘statements’ in het Engels, die vaak moeilijk te verstaan zijn, misschien ondertiteld worden.

·      Een heel erg fijne reportage met veel humor en goede informatie. Goede cameravoering en redelijke geluidsmix. De interviews zijn technisch wat minder, onder andere doordat verschillende dames de interviews afnemen. Goede close-ups en details. Soms wat overbodige opnamen. Een erg prettige film die wat korter had mogen zijn.

·      Een prachtige complete reportage over deze motorfietsen-rally. De filmmakers zijn minstens zo begaan met het onderwerp als de eigenaren met hun motoren. Ook het overwinnen van tegenslagen wordt goed in beeld gebracht.

·      Een prettige reportage met opmerkelijke fotografie. Geslaagde close-ups en prima camerawerk. Een film met een goed ritme en een verzorgde montage. Goede interviews, hoewel hier en daar ondertiteling nodig was geweest. Jammer dat de muziek absoluut niet de beelden ondersteunt – het lijkt soms wel muziek uit het Andes-gebergte. Suggestie hiervoor: oude Engelse musical muziek. Amusante situaties doen deze wel lange film korter doen lijken. Een puike prestatie.

 

 

Waardering:  Brons       396 punten

 

 

 

 

 


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 47

HAPPY MEAL?

 

Nancy Dirks

 

 

·      Een uitvergrote gezinssituatie ontaardt in een thriller. Het beginstandpunt is raak gekozen. De akteurs zijn goed gecast. Helaas is de rijer om de tafel niet altijd functioneel en te lang volgehouden. De autofocus van de camera stelt soms op het verkeerde onderwerp scherp. De thriller elementen zijn effectief vormgegeven (slow-motion). De kinderen hebben mooi stil spel, terwijl de moeder overacteert.

·      Een film waarbij de gekozen vormgeving een goede toevoeging is aan het verhaal. De rijer om de tafel levert een onrustig beeld op, gelijk aan het gesprek. Hier had echter iets meer geleidelijke opbouw en daarna tempoverhoging in kunnen komen. Daardoor krijgt het meer een functie en verveelt niet zo snel. Een geslaagd werkstuk. Prima.

·      Een ‘leuke’ gestresste familie die waarschijnlijk herkenbaar overkomt. Een goed idee dat aardig is uitgewerkt. De camera is vaak te veel zoekend. Er zijn hier en daar te veel (niet functionele) dolly shots. Goede close-ups. Een paar problemen met de belichting zijn te constateren. Nu en dan is er sprake van overacting en de scène van de jongen met het mes vind ik niet zo geslaagd.

·      Enkele leuk aktief verslag van een bizarre maaltijd. Het voortdurend rondrijden met de camera werkt soms goed, maar vaak ook juist niet; er zijn geen rustpunten. Het einde van de film komt niet geloofwaardig over (messenstekerij). De tekstbehandeling ‘à l’improviste’ komt ook vaak niet zo goed uit; er wordt daarbij te veel aan het toeval overgelaten.

·      Een amusante film. Zeer goede fotografie, met uiterst mobiel camerawerk. Een denderend ritme, enerverend voor de toeschouwer, dus geslaagd in uw opzet! De actrice (moeder) is ‘om de vingers van af te likken’. De kinderen zijn erg goed en pa is O.K. De dialogen zijn pittig. Soms is de ‘zoekende’ camera (om het beeld scherp te krijgen) storend. Snijden in de beweging is nu en dan op het randje. Conclusie: een spetterende produktie!

 

 

Waardering:  Brons       364 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 3

DE TOVERKNIKKER

 

André van der Hout

 

 

·      Een beeldschone film, waarin fictie en werkelijkheid op een natuurlijke wijze samen-vloeien. De film valt op door zijn effectieve eenvoud, schitterende kadrering, fraaie belichting en kleuren, vloeiende camerabewegingen, een goed en origineel script en een natuurlijke manier van acteren. Ook de geluids-track is fraai en met veel zorg samen-gesteld. Een film die in alle opzichten een hoge waardering verdient. Het camerawerk was zodanig dat je het idee had dat er geen camerapersoon aanwezig was.

·      Een prachtige film! Goed gebruik van camera, belichting, geluid en montage. Kortom: bijzonder geslaagd! Complimenten!

·      Een heel fijn werkstuk, met prachtige wendingen. Het idee is goed uitgewerkt met veel verrassingselementen. Zeer goed camerawerk en unieke vondsten. De camera is zeer betrokken bij het verhaal – vormgeving met en vóór de camera. Hier en daar is de montage wat traag. Ongecompliceerd spel van de beide kinderen. Prima geluid/ geluidsmix.

·      Het basisidee van deze film is prima; de uitwerking is rommelig en vooral onrustig. De camera uit de hand gebruiken kost zeer veel oefening. Er is overigens geen sprake van een speelfilm, hoogstens een registratie van verschillende gebeurtenissen. Kinderen strak regisseren is ook vrijwel onmogelijk..

·      Een heel amusante ‘kinderfilm’. Een leuk idee, uitzonderlijk mooie fotografie, een perfekte kadrering en doordachte belichting. Het oogt bijna professioneel. Het spel van de kinderen is zeer charmant. Jammer dat het kind alleen naar de dokter moet – dit lijkt me niet logisch. Goede geluidstoepassing en muziekkeuze, hoewel deze hier en daar wat speelser kon zijn. Het geheel kon wel wat korter. Conclusie: een film die uitmunt door zijn perfekte techniek.

 

 

Waardering:  Zilver    433 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 48

FIETS

 

G.J. Hendriks

 

 

·      Een originele aanpak en met zorg en aandacht gemaakte film. Mooie combinatie van animatie en live action. De animatie is effectief, maar doet wat ouderwets aan. Ook de ingesproken tekst en muziek komen wat oubollig over. Toch heeft de maker lef en is het een origineel idee: dichtvorm, simpel onderwerp, humor, boeiend.

·      Grappige film, leuk bedacht, met een rijm die de kijker aan het lachen brengt. Maar er zou nog meer met decoupage, cameravoering en creativiteit gestoeid kunnen worden.

·      Een zeer grappige film, met goede en leuke vondsten. Mooie op rijm gezette teksten. Er zijn geen achtergronden, maar die zijn eigenlijk niet nodig. De animatie via de computer is aardig gedaan. Extra is het oppompen van de band, waarbij realiteit en animatie worden samengevoegd.

·      Computeranimatie: het construeren van een fiets. Tekst op rijm, Er zijn helaas nogal wat herhalingen. Band oppompen is ‘live’. Er gebeurt nog van alles na het ‘eindbeeld’. Leuk om naar te kijken, maar niet bijzonder.

·      Een leuke animatiefilm. Een prima idee, dat goed is uitgewerkt. De muziekkeuze is in orde. De stem klinkt alsof die uit een blikken trommel komt. Misschien had alles wat korter gekund, plus enkele extra vondsten zoals het dubbele beeld. De tekst in dichtvorm is geslaagd.

 

 

Waardering:  Brons  378 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 21

SPOORLOOS

 

Sjef Potters

 

 

·      Een bijzondere manier om het verdriet tot uiting te laten komen. Een zeer persoonlijk document waarin gezocht is naar beelden die het gevoel van de maker visualiseren. Met name de ijselijke kleur en de voorbijgaande schaduw maken indruk. Mooi is dat de film geheel in het midden laat hoe de vriend is overleden. Het zoeken naar de spoorloos verdwenen vriend is met zorg en gevoel gemaakt.

·      Een bijzonder sfeervolle film. Goed camerawerk, het juiste gebruik van een aantal video-effecten en goede keuze van de blauwe kleur. Bij de kijker blijft vooral het gevoel van verval en troosteloosheid achter. De vraag is of de maker deze film voor zijn vriend, voor zichzelf of voor de kijker heeft gemaakt. Maar dat maakt uiteindelijk misschien ook niet uit ……..

·      Een diep menselijk drama van iemand die uit het leven is gestapt (??). Er is veel gebruik gemaakt van symboliek. Plechtig op beeld en muziek zijn emoties en gevoelens verbeeld. Blauwe tinten  de regen en de wind hebben de functie van de dood gekregen. Sommige beelden zijn echter minder herkenbaar of verklaarbaar en de muziek-overgangen zijn nu en dan wat onduidelijk. Een alleszins boeiende film.

·      Er is een wel erg trage ontwikkeling in deze film, gemaakt naar aanleiding van het verdriet en de eenzaamheid na het overlijden van een vriend. Hoe kijken we tegen deze film aan zonder bovenstaande informatie? Mooie rustige cameravoering. De emotie komt echter bij mij niet erg over!

·      Een aangrijpende en impressionistische film. Sublieme en doordachte fotografie en goede trucs. De muziek is goed ondersteunend. Enkele ‘onstabiele’ slordigheidjes: De eindtitel zou iets meer verklarend – informatief kunnen zijn (wie is die overleden man?). De opbouw van de film doet soms afbreuk aan het verhaal (b.v. de fabrieksschoorsteen). Een langzaam geheel dat de spanning verhoogt. Misschien (nog) méér gebruik van symboliek, zoals het lint dat het einde van het politieonderzoek voorstelt.

 

 

Waardering:  Zilver    402 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 13

DE GESCHMINKTE DUIVEL

 

Bert Coolen & Frans Dingemans

 

 

·      De opening met het crane-shot belooft veel, maar helaas komt dat niet helemaal uit. De dochter heeft een te realistische nachtmerrie die ongeloofwaardig overkomt. Wel is er met zorg en aandacht gewerkt aan de omzetting van een zelfgeschreven verhaal naar film. Enkele speciale effecten worden met succes toegepast. Opvallend is de grime in de film. Er had meer aandacht besteed moeten worden aan evenwicht en spannings-opbouw.

·      Het begin van de film met het mooie crane-shot belooft een kwaliteit die de film helaas niet kan waarmaken. Het verhaal is niet helemaal duidelijk of niet helder genoeg in beeld gebracht om de kijker de plot van de film te laten begrijpen. De montage was op de meeste punten goed gedaan; alleen zit bij een aantal scènes een kleine continuïteitsfout (b.v. bij het opstaan van het meisje, als ze de pop heeft gevonden). Een film met potentie, waaraan nog flink gewerkt zou kunnen worden.

·      Een hele fijne speelfilm. Soms wat overdreven spel, zoals het weggooien van de poppen (kindertijd het raam uit). In het algemeen lijdt het spel van het meisje aan wat overacting. Uitstekend camerawerk, met een fantastisch openingsshot langs het dak en aardige effecten. De buitenbeeldse laag is verzorgd.  Goede balans beeld/geluid. Prima belichting en uitlichting. Maar de film komt inhoud-technisch niet geheel uit de verf.

·      Een meisje is alleen thuis en er gebeuren vreemde dingen. De ouders komen op tijd thuis. (?) De actieve camera gaat goed mee in de gebeurtenissen. Een goede kwaliteit van beeld, geluid en belichting. Op deze film valt weinig aan te merken. Een goede speelfilm.

·      Een speelfilm met toch wel enkele serieuze gebreken, zoals: - de actrice is absoluut niet overtuigend en zelfs irritant; - het verhaal wordt niet goed opgebouwd (b.v. er is geen aanleiding waarom ze plotseling in slaap valt); - geen goed origineel einde (geforceerd). Wel een schitterende tilt-up openingsscène. Een film die wat ontgoochelt.

 

 

Waardering:  Brons  375 punten


 

Nederlandse Organisatie Van Audiovisuele Amateurs

 

JURYRAPPORT

Finale Nationale Wedstrijd 1998

 

No. 33

ZAL IK DAT NOG MEEMAKEN?

 

C. Kroskinski & L. Boelhouwer

 

 

·      Een leuk idee dat goed is uitgewerkt. Wel vraag je je af waarom de visser juist daar is gaan zitten. De volgorde van de shots is goed opgebouwd. Het is knap om een klein idee in 1 minuut vorm te geven.

 

·      Leuk,  humoristisch en precies goed voor een 1-minuut film. Een leuk idee, met gebruik van de mogelijkheden van beeld en geluid.

 

·      Een leuke vondst dat goed is verfilmd. Goed camerawerk. Maar de film mist het irritante hardere geluid van de vliegtuigen. Dat is te weinig af te lezen op het gezicht van de man.

 

·      Vliegtuiglawaai, vooral irritant door de veelvuldigheid tegenwoordig. Dit had in deze film nog sterker kunnen worden aangezet. Binnen de grenzen van de technische mogelijkheden had het geluid (lawaai) nog harder kunnen klinken, waardoor stilte (na de ‘zap’) veel sterker was geweest. Niettemin, een korte maar erg leuke film.

 

·      Een leuk idee, dat goed in beeld gebracht is. De man lijkt echter te weinig geïrriteerd. Een toffe 1-minuut film.

 

 

 

Waardering:  Brons       367 punten