Niet vertoond *
Impressie van een aantal elementen van het Yellowstone park.
Verhaalstructuur
Er worden veel onderwerpen aangestipt, maar ze worden verder nauwelijks uitgewerkt.
Ondanks dat er veel informatie wordt gegeven, zou het beter zijn geweest als de maker meer inhoudelijke keuzes gemaakt zou hebben.
De in beeld zijnde toeristen en de gids leiden eerder af van de onderwerpen dan dat zij versterkend werken.
De maker heeft kans gezien in korte tijd heel veel moois van het Yellowstone park te tonen.
Het camerawerk is keurig en traditioneel en ondersteunt de aanpak die de gehele productie kenmerkt.
De muziekkeuze is weliswaar goed doch de nabewerking laat te wensen over. Zo is het geluidsniveau bij sommige stemmige beelden te opdringerig.
De commentaarstem is prima. Inhoudelijk blijft het commentaar echter te oppervlakkig en af en toe worden er taalkundige vergissingen geconstateerd.
WAARDERING: EERVOLLE VERMELDING
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
Niet vertoond *
Het verbeelden van de dramatische ondergang van een eens zo nieuwe vorm van wonen.
Goed onderwerp dat slechts in één laag wordt uitgewerkt, het nu.
Het ontbreekt aan historische reflectie, bijvoorbeeld d.m.v. bouwtekeningen, foto's, films, de eerste bewoners, etc. Het wordt nu allemaal wat onsamenhangend gebracht waarbij de indruk ontstaat dat de maker qua beeld en tekst in herhalingen valt.
De verloedering en de reactie daarop (graffiti) is indringend in beeld gebracht. Vooral in het begin van de film is het camerawerk creatief. Later wordt het wat saai, mede omdat er geen progressie meer valt te bespeuren.
De muziekkeuze is goed doch in de montage weet men niet altijd het evenwicht van de muziek en het beeld te vinden. Dit is vooral het geval tijdens de rapmuziek.
De commentaarstem wordt als prettig ervaren.
WAARDERING: EERVOLLE VERMELDING
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
Niet vertoond *
Persoonlijk en sympathiek filmverslag van de recente geschiedenis van de sleepdiensten in Maassluis.
De maker heeft er voor gekozen om de film op te bouwen uit meerdere factoren zoals live-beelden, historisch materiaal, foto's en interviews met opvarenden.
Op zichzelf is zoiets zeer zinvol te noemen doch de onderlinge samenhang dient bewaakt en in evenwicht gehouden te worden.
Zo was de onderlinge band tussen de geïnterviewden niet altijd duidelijk en waren de interviewfragmenten weinig zinvol doordat de herinneringen teveel aan de oppervlakte bleven. De geïnterviewden moeten in het gekozen tijdvak wel degelijk hoogte- en dieptepunten hebben ervaren. Die kwamen er echter niet helemaal uit.
De maker had zich veel moeite getroost om een goede harmonie te vinden tussen het historische materiaal en het heden. Voor een goed deel is hij daarin geslaagd. Vooral de historische beelden zijn, zeker voor de doelgroep, van grote waarde.
Het camerawerk is soms enigszins rommelig.
Ondanks de lengte van de film blijft men er geboeid naar kijken.
WAARDERING: EERVOLLE VERMELDING
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
DIE ZIJN, WAT MIJ BETREFT, HIER WELKOM
Niet vertoond *
Documentaire over een betrokken Nederlander die zich het lot van asielzoekers in zijn woonplaats op een actieve wijze aantrekt. Uit het leven gegrepen!
Door de keus te laten vallen op deze hoofdpersoon en zijn lotgevallen wordt het in feite niet meer zo originele onderwerp op adequate en verrassende wijze nieuw leven ingeblazen.
De samenhang in de structuur van het weergegeven relaas met betrekking tot de asielzoekers is niet altijd even sterk aanwezig. De kijker is daardoor niet zo sterk betrokken bij het leven van de asielzoeker. Dit wordt als een gemiste kans gezien.
Het regelrecht bekritiseren van de heer Bolkestein en hem nagenoeg als hoofdschuldige aanwijzen geeft weliswaar duidelijk aan hoe de hoofdpersoon over hem denkt, doch komt wat vergezocht over.
Het camerawerk, dat weliswaar niet bepaald verrassend genoemd kan worden, zorgt ervoor dat het geheel een aantrekkelijke en verzorgde indruk maakt.
WAARDERING: BRONS
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
Niet vertoond *
Danser zoekt harmonie binnen zijn gedachten, twijfels en fantasieën.
De jury heeft de film ervaren als een sfeertekening waarin getracht wordt de harmonie te verbeelden tussen de bewegingen van de danser, de registratie door de camera en de montagetechnieken van de filmmaker.
De voortgang, c.q. de progressie in het verhaal, is de jury ontgaan. De trucage door middel van de picture in picture-techniek duurt wel heel erg lang.
Een van de juryleden merkte op: 'De verhaalstructuur is mij geheel ontgaan, maar dat zegt wellicht meer over dit jurylid dan over het genre of de film in het bijzonder' .
Zeer aangenaam en harmonieus geheel. Geraffineerde montage in goede verhouding tot de gekozen muziek. De maker is onmiskenbaar een perfectionist.
WAARDERING: EERVOLLE VERMELDING
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
Niet vertoond *
Een vakantieverhaal, dat evolueert naar een reportage doch dat uiteindelijk een didactische documentaire wordt.
Na een zeer goede inleiding, met locatiebepaling en een vleugje historiek rond de cognacbereiding, wordt uitgebreid ingegaan op de letterlijke vervaardiging van de vaten. Er wordt echter verzuimd de pretentie van de titel van de film waar te maken. Het zou immers over de kuipers van Jarnac gaan! Daar had de jury meer over willen horen en zien. De film beschrijft weliswaar wat de kuipers maken doch wie de kuipers zijn en waren (b.v. de grootvader), dat komen we niet aan de weet. Dit wordt ervaren als een gemiste kans!
Waarom de firmanaam ronddraait bij aankomst in de kuiperij is onduidelijk.
De commentaarstem is duidelijk doch de tekst zou wat vlotter en vloeiender uitgesproken kunnen worden.
De gekozen muziek is aanvankelijk stemmig doch begint al snel wat eentonig en zeurderig te worden.
De snelle montage maakt de reportage interessant en men blijft dan ook tot het einde van de film geboeid kijken.
De jury kan zich niet losmaken van de gedachte dat de maker de film heeft gemaakt als onderdeel van een vakantiefilm en niet zozeer als een op zichzelf staande reportage.
WAARDERING: EERVOLLE VERMELDING
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
Niet vertoond *
Biografische schets van Menno Ter Braak, gerelateerd aan zijn geboortestreek.
De live beelden in zwart-wit harmoniëren met de zwart-wit foto's en tekeningen. Ondanks de statische materie scheppen ze een goede continuïteit.
De maker heeft veel research gedaan. Toch mist de jury een heel belangrijk aspect rond de persoon van Menno Ter Braak, namelijk het feit dat de man omstreden was ten gevolge van zijn antisemitistische sympathieën. Iets waar men toch moeilijk omheen kan bij het maken van een dergelijk werkstuk!
Het geheel straalt rust uit door de beheerste en rustige cameravoering. De tekst en de commentaarstem dragen veel bij aan de kwaliteit van deze wat statische film.
De boogie-woogie-muziek detoneert bij de stemmige beelden.
WAARDERING: EERVOLLE VERMELDING
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
Niet vertoond *
Een gedreven idealist levert een sportprestatie met als boodschap: aandacht voor de kwaliteit van het Rijnwater.
Vanuit een zeer goede generiek wordt de kijker op heldere wijze mee op reis genomen met de hoofdpersoon. Waar de Rijn echt ontstaat blijft een beetje een vraagteken.
Het geheel is een goede mengeling van reportage en oog voor het toeristische aspect, afgesloten met een passende inbreng van de officiële belangstelling.
We krijgen veel informatie, maar betrekkelijk weinig over hoe de hoofdpersoon zelf zijn reis heeft ervaren.
Door de grote hoeveelheid tekst heeft de kijker zo nu en dan behoefte aan lucht.
Vraag blijft of men alleen heeft vastgesteld wat de kwaliteit van het Rijnwater is of dat die constatering ook geleid heeft tot besluitvorming.
Het camerawerk is van hoge kwaliteit, vooral als men bedenkt dat de beschikbare tijd hiervoor wellicht gering zal zijn geweest. Mooie sfeerbeelden bij avond.
De wipes als beeldovergang komen te "elektronisch" over en werken daardoor verstorend.
De commentaarstem is helder, maar wat zwaar aangezet door enigszins verwrongen intonatie.
WAARDERING: BRONS
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
Niet vertoond *
Natuurdocumentaire over een beperkt maar boeiend gebied, de Campina in Brabant.
Via een gids-verteller wordt een interessante samenvatting gegeven van hetgeen er te vinden is in een van Nederlands mooiste natuurgebieden.
De informatie lijkt als een lawine over de kijker heen te komen; aan deskundigheid geen gebrek!
De gedrevenheid van de maker maskeert de cinematografische onvolkomenheden zoals de montage, het gebruik van de muziek en de geluidsnabewerking.
De cameravoering is wat onrustig door het lopen met de camera. Aangeraden wordt om bij dit soort opnames een steadycam te gebruiken.
In de film komen vele goed close-ups voor. De zoomshots kunnen beter achterwege gelaten worden.
Onder de “Verhaalstructuur” werden al opmerkingen gemaakt over (onder andere) de montage en de geluidsnabewerking.
WAARDERING: BRONS
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
Niet vertoond *
Een TV-achtige reportage van Oranjefans na de overwinning door hun nationaal elftal.
Chronologische opbouw waarin de activiteiten van de deelnemers onder een vergrootglas worden gelegd waardoor we een wel heel bijzonder beeld krijgen van de Oranjegekte.
Het enthousiasme wordt goed weergegeven door de wijze waarop de maker de gezichten, de gebaren en uitlatingen weet vast te legen.
Ook de ontgoocheling, gevolgd door weer een nieuwe vreugde-uitbarsting, draagt ertoe bij dat men geboeid blijft kijken.
Een ietsje te lang, maar zeer apart, is de scène bij en in de fontein.
De cameraman heeft ondanks de drukte en het tumult kans gezien indringende en scherpe beelden te schieten. Door vooral veel nadruk te leggen op de mens, is de situering er soms wat minder vanaf gekomen.
De snelle montage en de pakkende muziek ondersteunen de overwinningsroes.
WAARDERING: BRONS
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
Niet vertoond *
Door het hele jaar heen volgen we de gladde slang in zijn natuurlijke omgeving, De Peel.
Via zich veel herhalende beelden ontwikkelt het verhaal zich tot een duidelijke kennismaking met de gladde slang.
Opmerkelijk zijn de opnamen van de geboorte en van de jonge slangen.
De film wordt grotendeels bepaald door de specifieke deskundigheid van de maker. Deze wordt nergens als storend ervaren. Integendeel, ook de leek weet, na het zien van de documentaire, veel meer dan voorheen van de gladde slang en zijn leefgewoontes.
Zoals meestal in dit genre, is de vormgeving traditioneel.
De cameravoering is degelijk. Een fraai eindbeeld wordt echter ontwricht door een onrustige inzoom.
De scherpte van de film is maar net aanvaardbaar
De voice-over is duidelijk doch ondersteunt ongewild het wat saaie sfeertje dat de film uitstraalt.
De gebruikte muziek (Vangelis) is overbekend en doet daardoor veel aan andere films denken.
Goed voorgestoken live-geluid in de geluidsmontage.
De maker verdient waardering voor zijn geduld dat hem in staat heeft gesteld tot dit resultaat te komen.
WAARDERING: BRONS
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
Niet vertoond *
Een man wordt doodgeschoten door een vriendin en leeft voort in een combinatie van een soort hiernamaals en de echte wereld. Niemand van ons (de levenden) weet hoe het is om dood te gaan.
De verhaallijn is niet overal even goed te volgen en vereist te veel inlevingsvermogen van de kijker.
De verhaalstructuur is bijzonder gedurfd, waarvoor waardering. Omdat de porté van de film echter niet duidelijk overkomt, is ze minder zinvol.
De maker heeft gekozen voor een abstracte aanpak waarin hij terugblikt en kijkt naar wat was, wat is en wat komen gaat.
De abstractheid van het verhaal wordt doorgevoerd in de dialogen. Deze dialogen voegen een dimensie toe die zorgt voor enige progressie in de film.
De originele en vernieuwende wijze van het visualiseren van het thema schiet het doel voorbij. De overacting na het exposé met de vele effecten maken het geheel bijna tot een parodie.
De cameravoering is eigentijds met helaas veel lege en zwakke shots. De aangekondigde verbluffende speciale effecten bleven uit, althans werden niet als zodanig ervaren.
Het geheel straalde een spannende sfeer uit die bijdraagt tot de vervreemding van de verwarde situatie bij de doodstrijd.
De creatieve vermogens van de maker zijn onbetwist!
WAARDERING: BRONS
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
Niet vertoond *
Indrukken van het Afrikaanse continent, in veelkleurigheid verbeeld.
Om zijn beleving van Afrika in 60 seconden te visualiseren, heeft de maker een groot aantal mooie filmbeelden geselecteerd en achter elkaar gezet. Om de vaart erin te houden worden de beelden ritmisch begeleid.
Het beginshot van het zwarte masker maakt de kijker nieuwsgierig naar wat zal volgen.
De maker heeft helaas geen kans gezien om in de beeldenreeks een samenhang tot stand te brengen.
Doordat het allemaal zo voorspelbaar wordt, loopt de film in de montage vast door de ritmische montage op de muziek (drums).
De maker heeft een goed oog voor fotografie.
De geluidsmix is goed.
WAARDERING: EERVOLLE VERMELDING
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
Niet vertoond *
De functie van ondertiteling op televisie voor doven en slechthorenden.
Na een aantal interessante introshots van twee dove kinderen, vervolgt de maakster met een lang vraaggesprek dat meteen alle vaart uit de film haalt en weinig creatief overkomt.
Hetzelfde geldt voor het bezoek aan het kantoor bij het NOB. Ook hier weer een registratie van een langdradig gesprek.
Het hoogtepunt zou de uitzending van het jeugdjournaal moeten zijn, maar dat item komt helaas zeer verwarrend over.
Zeer spijtig is het dat er niet wordt ingegaan op de reacties van de twee dove jongens die in principe in een dramatische situatie verkeren.
Als de begeleidster bijvoorbeeld zegt dat de kinderen straks nog wat vragen kunnen stellen en daar verder niet meer op terug komt, verdwijnen de twee kinderen als het ware uit de documentaire.
De montage komt nogal passief over. Een uitzondering daarop vormt de uitzending van het journaal. De rol van de interviewer is onduidelijk en storend.
Het kijkje achter de schermen heeft geleerd dat er heel wat voor komt kijken om programma's adequaat te ondertitelen.
De keus om twee dove kinderen als rode draad te laten fungeren, is uitstekend.
De dramatische uitwerking van de documentaire laat echter te wensen over en gesteld kan worden dat de maakster hier helaas kansen heeft laten liggen.
WAARDERING: EERVOLLE VERMELDING
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
EEN ONTMOETING MET CORNELIS LE MAIR
Niet vertoond *
Reportage over de kunstschilder Cornelis Le Mair, zijn werk en zijn opvattingen.
De makers hebben er voor gekozen om de interviewer off-screen te houden en de schilder enigszins statisch in beeld te brengen.
Tijdens de beantwoording van de gestelde vragen maken we kennis met zijn huis, de expositieruimte, de schilderijen en met de kunstenaar zelf.
Een duidelijke introductie ontbreekt waardoor te veel voorkennis van de kijker wordt verondersteld. Zo wordt pas na een aantal minuten, bij het tonen van de schilderijen van zijn ouders, duidelijk dat de getoonde werken afkomstig zijn van de nog levende schilder.
Achteloos wordt voorbijgegaan aan de persoon en de betekenis van deze kunstenaar.
Hoewel de schilderijen prachtig zijn, ontbreekt zowel de ziel van de kunstenaar als van de makers in deze film. Het geheel blijft daardoor een wat afstandelijke opsomming van gegevens.
Het camerawerk is rustig en de kadrering is goed gekozen.
De makers hebben passende muziek gebruikt om het geheel te ondersteunen.
De kwaliteit van het geluid is hier en daar slecht en soms a-synchroon.
WAARDERING: BRONS
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
Niet vertoond *
Reisverslag van een bezoek aan de Galapagos-eilanden met focus op de dierenwereld.
De maker heeft gestreefd naar "volledigheid" in de veronderstelling dat hij daardoor meerwaarde aan zijn film verschaft. Het tegendeel is echter waar!
De vele eilandjes en de daarop levende dieren lijken veel op elkaar en daardoor ontstaat een herhaling van beelden. Het ontbreekt in deze film dan ook aan progressie, voortgang.
Door de hoeveelheid aan gegevens, die als een lawine over hem heen wordt gestort, heeft de kijker de neiging om halverwege de film af te haken.
Het camerawerk is enigszins rommelig, mede doordat er kennelijk veel uit de hand wordt gedraaid.
De maker moet beter letten op het gebruik van de Nederlandse taal. Daarnaast verdient het aanbeveling om ingewikkelde termen en begrippen in het commentaar te verduidelijken.
Het geluid van pratende toeristen op de achtergrond wordt als storend ervaren.
Ondanks het feit dat de maker oog heeft voor de schoonheid van de natuur en er alles aan gedaan heeft om de kijker te informeren, mist de film raffinement om gedurende 26 minuten te blijven boeien.
WAARDERING: EERVOLLE VERMELDING
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
Niet vertoond *
Tijdens de folkloristische vaart van een binnenschip uit vroeger tijden leren we meer over dit schip en de eigenaren - het schippersechtpaar.
Ondanks de structuur van de interviews en de vaart van De Vriendschap naar Coevorden wordt de film toch als onduidelijk ervaren. Zo komt het schip geladen aan in Coevorden en wordt opnieuw geladen. Het gegeven van het schip en de vaart komt als informatie echter wel over.
De steeds terugkerende interviewgedeeltes zijn star en andere camerastandpunten zijn wenselijk (hoewel er begrip is dat dit moeilijk zal zijn in een schip, maar toch). Het schippersechtpaar maakt een acterende, weinig ontspannen indruk. Hierdoor komt het plezier dat zij toch in hun schip en de tocht zullen hebben, niet overtuigend over.
Een goede cameravoering, ondanks de beperkte ruimte in en rondom een schip. De kijkrichting bij de interviews is helaas ver van de camera. De juryleden willen graag 2 ogen zien!
Het commentaar is af en toe moeilijk te verstaan door het omgevingsgeluid. Het valt op dat beeld en geluid steeds op dezelfde las zijn gesneden. Het is raadzaam om beeld- en geluidslassen vaker los te koppelen.
Het tempo van de montage wordt als traag ervaren; er wordt soms weinig meer toegevoegd door beelden die blijven staan.
WAARDERING: VERMELDING
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
Niet vertoond *
Het verleden, heden en de commercie van bedevaartsoord Rocamadour worden belicht. De titel Twee Gezichten blijft een vraagteken, omdat het niet helemaal duidelijk is welke twee gezichten precies bedoeld worden.
Goede verhaallijn van verleden naar heden. Toeristische clips tussendoor worden als jammer ervaren. Ze verstoren het geheel wat.
In de cameravoering is niet echt gekozen voor een bepaalde stijl. Het beeld is vaak onrustig en het lopen met de camera levert te weinig kwaliteit.
Sommige shots staan te kort, bijvoorbeeld het gedeelte met de ondertitels. Deze ondertitels worden als stijlbreuk gezien.
Er wordt teveel gebruik gemaakt van overvloeiers, deze vormkeuze gaat dan overheersen en opvallen. De dubbelbeelden met het vuur zijn creatief gevonden.
Het licht is niet continu door automatisch diafragma.
De matching in de montage is goed.
De muziekkeuze is goed. De voice-over in het begin is wat moeilijk te verstaan. Compliment voor de sterke geluidsmix. Met name de overgang van live geluid in de kerk naar het orkest buiten is zeer goed.
De toegift (het einde) wordt als iets te pompeus gezien en niet nodig.
WAARDERING: BRONS
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
Niet vertoond *
Duidelijke documentaire over de stand van zaken in verband met de introductie van de Euro.
Lange inleiding, waarbij de suggestie wordt gewekt dat deze documentaire gaat over de Euro in relatie tot blinden en slechtzienden. Dit wordt niet (voldoende) waargemaakt.
De manier waarop de diverse aspecten van het introduceren van de Euro worden gepresenteerd komt wat ongestructureerd en fragmentarisch over.
De zeer korte stukjes interview verstoren de voortgang, mede door de vormkeuze. De vragen van de interviewer kunnen gemakkelijk gemist worden!
Technisch een goede film. Mooie cameravoering, met veel close-ups, waardoor betrokkenheid bereikt wordt en hiervoor heeft de jury waardering.
De commentaarstem is prettig; “Je blijft ernaar luisteren”, volgens de jury.
De geluidskwaliteit van het interview is echter niet hoog en dat is jammer. Het andere live-geluid is overigens prima. De muziek is af en toe toepasselijk, maar muziek is niet altijd verplicht. Een microfoon in beeld bij mediumshots moet te vermijden zijn.
De montage is goed en degelijk gedaan.
Tussenshots moeten altijd functioneel zijn en dit is niet altijd het geval in deze film.
Het tweemaal gebruiken van hetzelfde shot is niet gewenst (Dagobert Duck bv).
Een informatieve film!
WAARDERING: BRONS
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
Niet vertoond *
De maker neemt ons even mee naar Malta. Geografisch volledig, in detail minder volledig.
De geografie van de Malta-archipel is de basis van deze film. Er wordt interesse gewekt, maar niet ingelost, omdat de verstrekte informatie nogal aan de oppervlakte blijft. We krijgen bijvoorbeeld weinig informatie over de manier van leven van de bewoners, hun taal, etc.
In de cameravoering zijn veel in- en uitzooms gebruikt. Het uit de hand filmen levert vaak een onrustig beeld op. De onscherpe beelden zijn zonder meer als jammer te bestempelen.
Mooie opening van de film met het schip en goede titels. Een ander jurylid vindt de keuze eigenaardig, om de titels in een dergelijk beeld te plaatsen.
Het gebruik van stills wordt afgeraden, het shot kan beter echt gefilmd worden. De landkaartanimatie is prima gedaan.
Het gebruik van muziek is goed toegepast. De commentaarstem wordt als weinig verfrissend ervaren.
De montage is degelijk en valt als het ware niet op.
De schipbreuk is goed gedécoupeerd en creatief in beeld gebracht: een verrassing in de film.
Het 16:9 formaat wordt enerzijds door een jurylid wel, en anderzijds (door een ander jurylid) niet als positief ervaren.
WAARDERING: EERVOLLE VERMELDING
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
DE TIJDGEEST IN DE IJSSELDELTA
Niet vertoond *
Verleden, heden en toekomst van Kampereiland. De exacte kern is niet duidelijk.
Via sfeerbeelden en informatie door middel van voice-over wordt het verhaal van boeren en het Kampereiland verteld.
De film start veelbelovend wat de sfeerbeelden betreft, mooie shots van het landschap in nevels. In de rest van de film is de cameravoering statisch en passief.
In een aantal gevallen vertelt de voice-over wat er in beeld te zien is. Hier wil de jury nog eens een keer zeggen: “Don’t tell them, show them!” Bijvoorbeeld over het emotionele moment voor de boer; het afstandelijke shot van de tractor had beter een shot van de emotionele boer kunnen zijn.
De wipe-effecten worden niet op prijs gesteld; het leidt teveel af.
Wat betreft de voice-over: deze stem kan de aandacht helaas niet vasthouden.
De muziekkeuze wordt ervaren als teveel verschillende muziekstukken, waardoor het geheel rommelig wordt. De eindmixage verdient meer aandacht.
In het geheel is het onduidelijk waar deze film nu precies over gaat, over de boeren zelf en hun beleving, over het boerenbedrijf en de technieken of over het Kampereiland zelf.
Het is de jury door de algehele oppervlakkigheid helaas niet helemaal duidelijk wat de maker precies wil vertellen, de ziel in dit verhaal wordt gemist.
WAARDERING: EERVOLLE VERMELDING
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
Niet vertoond *
Wanneer vader een stoma krijgt na een operatie, raakt het gezin ontwricht.
De film is opgebouwd door diverse scènes waarin de geprikkeldheid/frustratie over de nieuwe situatie duidelijk wordt. Er zijn daarin wat de jury betreft te weinig wendingspunten. De lange stoma-behandeling in het ziekenhuis doet denken aan een medisch-informatief programma, en valt op door de lengte en de precisie waarmee in beeld gebracht. Dit voegt niets meer toe aan het thema van de film. Bepaalde sprongen in het verhaal worden niet onderschreven (dochter gaat logeren en is daarna meteen weer thuis).
Cameravoering wordt redelijk gevonden, hoewel erg voor de hand liggend. De meeste shots zijn vanaf een te laag standpunt gefilmd. De cameravoering/montage tijdens de wandeling van man en vrouw in het bos blijkt technisch te moeilijk te zijn, waardoor de scène in technisch opzicht (en daardoor ook inhoudelijk) geforceerd overkomt. Inhoudelijk verliest de scène daarmee ook aan kracht.
De droomovergang naar de werkelijkheid wordt als een cliché ervaren, maar geeft wel het gevoel van een kleine wending.
De muziek is niet altijd toepasselijk. Muziek is niet altijd verplicht om de sfeer te ondersteunen, ook stilte kan onderstrepen wat bedoeld wordt met het beeld.
De acteurs zouden gebaat zijn bij meer aandacht voor spelregie. De rol van de man komt ongeloofwaardig over en daarmee verliest het verhaal kracht en geloofwaardigheid. De dochter speelt goed en de dialogen tussen moeder en dochter zijn prima.
Het is jammer dat bij het neerzetten van een dergelijk menselijk probleem de mogelijkheden om dit goed uit te laten komen niet ten volle zijn benut. Met meer voorbereiding en meer tijd voor de afwerking had het eindproduct overtuigender kunnen zijn.
Het is overigens niet helemaal duidelijk op wie de titel nu precies van toepassing is. Vader eist dit op en voelt zich alleen gelaten. In de omschrijving van de film door de makers blijkt dat de vraag “En ik dan?” op de moeder slaat. Dit komt niet duidelijk genoeg tot uiting.
WAARDERING: BRONS
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
Niet vertoond *
Het thema/de inhoud van de film is gelijk aan de titel. Smeltend, kruiend ijs…….dat wegzakt in een stroom van reeds gesmolten ijs.
Verhaalstructuur
Er is geen echte opbouw waarneembaar; wat meer structuur zou raadzaam zijn geweest om ook een eventuele bedoeling duidelijker te maken.
Filmische vormgeving
Het op zich mooie thema is vormgegeven met mooie verzorgde shots met een wat afstandelijke cameravoering. Er is gebruik gemaakt van veel totalen en mediumshots, hetgeen de afstandelijkheid nog wat vergroot.
Citaat van een jurylid: ”Het is aardig om eens te zien dat iemand na een pan met een vast shot eindigt en niet blijft corrigeren. Dit soort films zijn ook te zien op Landscape Channel”. Een compliment dus.
Wat het geluid betreft, hebben de juryleden er moeite mee dat er geen relatie te vinden is tussen de beelden en het geluid. De muziek is slechts gebruikt om de beelden te binden, zonder werkelijke functie.
Een mooie pauzefilm.
WAARDERING: EERVOLLE VERMELDING
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
Niet vertoond *
Een jongetje probeert zijn droom waar te maken.
Het verhaal komt door een brokkelige opbouw tot stand. Het lijkt af en toe nogal op een registratie. De jury vindt het verhaal te lang uitgesponnen.
Het camerawerk verdient veel meer aandacht, evenals de montage. De overgangen in beeld en geluid worden slordig gevonden.
De belichting, met name de witbalans veroorzaakt veel lichtcontinuititeits-problemen. Het tegenlicht werkt vaak in het nadeel.
Het zich steeds herhalende muziekje wordt als zeer storend ervaren en geeft de film niets meer mee.
Het spel van zowel de jongen als zijn zusje is goed. De gevoelswereld van de jongen komt hierbij goed tot uiting.
Het slot van de film had het hoogtepunt moeten worden (de jongen maakt zijn droom waar tenslotte), maar door de zwakke uitwerking komt dit niet voldoende uit de verf.
De jury adviseert meer aandacht te besteden aan het scenario en de uitwerking ervan.
WAARDERING: BRONS
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
Niet vertoond *
Tijdens een bezoek aan een voormalig concentratiekamp komt het verleden naar boven.
Er is een mix tussen beelden in kleur van het bezoek aan het kamp en zwart/wit beelden die het verleden suggereren. Het gebruikte geluid uit ‘Schindler’s List’ in de zwart/wit sequenties is een zwaar, betekenisvol onderdeel in deze film en het is hetgeen angst en beklemming oproept.
Onrustige cameravoering, afwisselend in kleur en zwart/wit. Camerawerk verdient meer aandacht (automatisch diafragma bijvoorbeeld), evenals de montage. De vormgeving op zich is mooi, en de sterke relatie tussen beeld en geluid is zeldzaam, aldus een jurylid.
De filmmaker is erin geslaagd een beangstigend effect te creëren in de combinatie van beeld en geluid.
De jury vindt het jammer dat met name in de zwart/wit beelden bezoekers in beeld zijn, omdat in de zwart/wit beelden het verleden gesuggereerd wordt.
De epiloog aan het einde van de film is waarschuwend en nog steeds van toepassing.
WAARDERING: BRONS
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
Niet vertoond *
Een jaar uit het leven van de knobbelzwaan.
De cyclus van het nestelen tot het verjagen van de jongen wordt min of meer chronologisch behandeld. De commentaarstem geeft informatieve toelichting bij de beelden.
Matige cameravoering, beelden zijn soms wazig of onscherp. Wellicht is dit toe te schrijven aan de wat oudere Hi-8 camera, die toch wat minder kwaliteit levert dan de huidige high-tech camera’s.
De jury heeft bewondering voor de maker dat hij een dergelijke klus (wat volledigheid betreft) weet te klaren. Met eenvoudige middelen en veel geduld is er toch een aardig boeiende reportage gemaakt. Wellicht had de film ingekort kunnen worden door bepaalde sequenties niet op te nemen, zoals de vuilnisbakken, en het zgn. autoshot; ook bepaalde sequenties hadden iets ingekort kunnen worden.
De commentaarstem is duidelijk, maar wel heel sterk een “leesstem”. De verstrekte informatie is zeer volledig. In de commentaarstem is een brom ontdekt die stoort.
Wat de muziek betreft, meldt de jury dat het beter zou zijn geweest goed live-geluid te gebruiken om op die manier dicht bij het onderwerp te blijven.
WAARDERING: EERVOLLE VERMELDING
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
Niet vertoond *
Ghana gezien door de ogen van reizigers.
Een eenvoudige presentatievorm met de verplaatsingen van de reizigers als verbinding.
Vooral de commentaarstem verstrekt de meeste informatie, met af en toe live-commentaar en een zeer kort interview.
Het camerawerk is eenvoudig, maar functioneel, we krijgen een goed beeld van het Ghana van vandaag.
De verplaatsingsshots zijn niet voldoende creatief en eigenlijk onnodig.
De borstvoedingsscène met het bijgevoegd commentaar komt niet goed over en wordt door de jury overbodig gevonden (met name door het commentaar).
De tekst klinkt erg plichtmatig door de zwakke intonatie van de commentaarstem.
Eén van de juryleden geeft aan dat de uitspraak van het Engels een aandachtspunt mag zijn.
Als aangekondigd reisverslag is de inhoud en uitwerking te mager.
WAARDERING: BRONS
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
Niet vertoond *
De maker tracht de kijker informatie te geven over een ridderorde op Malta.
Een brokkelige structuur die poogt te boeien. Dit lukt helaas niet.
Het totaal maakt een rommelige indruk, mede door het matige camerawerk, waarbij ook de instelshots in de montage zijn opgenomen (scheve zee, slordige panoramashots).
Er zijn te veel zoom-pan/bewegingen zonder functie. De belichting is vaak te donker en de shots matchen niet qua kleurtemperatuur. Het camerawerk verdient dus meer aandacht.
De commentaarstem vertelt zeer veel details, maar het is zo gedetailleerd dat de kijker hiervan slechts een klein gedeelte kan opnemen.
De muziek wordt ervaren als storend en afleidend.
Het is jammer dat een dergelijk onderwerp niet met wat meer voorbereiding, doordachtheid ter plaatse en in de afwerking wordt benaderd.
WAARDERING: VERMELDING
* Niet vertoond op de Nationale NOVA Manifestatie van 2001 (niet behorend tot de 37 best gewaardeerde films)
No. 21
Klassiek liefdesverhaal waarin uiteindelijk het goede overwint.
De makers hebben kans gezien een meeslepend, nieuwsgierig makende verhaalopbouw
neer te zetten.
Hoewel de titel 'Twee 1000-poten' goed gevonden is, zou er toch wat meer van terug te vinden moeten zijn in de loop van de film. Nu wordt die lijn wat verlaten.
Het camerawerk en de afgewogen kadreringen zijn van een goede tot zeer goede kwaliteit.
De montage is vlot met enkele hoogtepunten, zoals bijvoorbeeld het begin van de film en het auto-ongeluk.
Het geluid zou wel wat beter kunnen. Hoewel de kwaliteit van de live-opnames soms te wensen over laat, hebben de makers toch kans gezien de eindmontage goed in balans te brengen.
Het spel van de acteurs en actrices is goed, met als uitschieter de hoofdrolspeelster.
WAARDERING: ZILVER
+ NOMINATIE VOOR DE BESTE CAMERAVOERING
No. 31
Het bestaan van een echtpaar wordt bepaald door de dementie van de echtgenoot, zonder dat het hierdoor overschaduwd wordt.
De werkgroep heeft een realistisch, aangrijpend en ontroerend verhaal neergezet. De kracht van de film is niet de dramatische ontwikkeling doch de sfeer.
Lijkt het verzorgen van de pop in eerste instantie nogal ver gezocht en overdreven, plotseling besef je dat dit juist heel sterk en sfeerbepalend is.
De dementerende man leeft zeer sterk in het verleden dat een intense indruk op hem heeft achtergelaten. Het heden gaat aan hem voorbij.
Eenvoud siert. Het thema van geluk is sterk in beeld gebracht.
Sfeervol, rustig en sober camerawerk, zeer goed passend bij het thema.
De gekozen, gelijknamige muziek, biedt een grote toegevoegde waarde.
De sfeer van de belichting is goed.
Zowel het spel van de vrouw als van de man is goed geregisseerd en komt geloofwaardig over.
WAARDERING: GOUD
+ NOMINATIE VOOR FILM WAARIN HET MENSELIJK ASPECT GOED TOT UITDRUKKING KOMT
No. 23
Origineel en amusant verhaal over een actieve, oudere dame die onverwacht een nieuwe
bestemming in haar leven vindt.
Onduidelijk is waarom de dame in het begin van de film zegt dat dieren mensen bij elkaar brengen, terwijl de plot van het verhaal een heel andere wending heeft (tenzij dit bedoeld is als een afleidingsmanoeuvre, waarbij men zich dan weer kan afvragen of deze keuze dan de juiste keuze is geweest).
De verhaallijn wordt als prikkelend ervaren met onverwachte wendingen en de uiteindelijke plot is tot aan het einde goed bewaard gebleven.
Het ellenlange voorlezen van de brief wordt als sterkt vertragend ervaren.
Het camerawerk is rustig, maar niet bepaald creatief te noemen.
De montage is goed, vooral bij het gesprek tussen de twee dames.
Het geluid is niet het sterkste onderdeel van de film.
De beeldovergangen middels een cross is weliswaar modern maar niet zo passend in deze productie.
Het spel van de hoofdrolspeelster is van hoge kwaliteit.
Resumerend: Een amusante film op een leuk thema, waar met genoegen naar gekeken is.
WAARDERING: BRONS
No. 3
Verhelderende en soms indringende documentaire over de 'impact' van pesten bij schoolgaande jeugd.
De interviews dragen het verhaal. Wel moet men oppassen om niet te veel jongeren aan het woord te laten. De kans bestaat dan namelijk dat men daardoor het zogenaamde 'medeleven gevoel' met de verteller kwijt raakt.
De fragmenten uit het toneelstuk detoneren wat, zij ondersteunen het verhaal niet voldoende; zij creëren onduidelijkheid.
De plot van de film is goed. Het wordt duidelijk dat het nu maar eens gedaan moet zijn met het pesten!
Opvallend zijn de ondertitelde vragen. Een praktische oplossing omdat de vragen niet helemaal verstaanbaar zijn. Toch wordt geadviseerd dit niet te doen. Het wordt als een storend element ervaren.
De wipes werken op den duur storend.
Het geheel is sober gefilmd, passend bij het onderwerp.
Een film om op vele scholen te vertonen!
WAARDERING: BRONS
No. 27
Het verhaal van twee jonge mensen met elk hun eigen passie, waardoor zij zweven tussen begrip voor elkaar en conflict.
De film is zeer traag opgebouwd en vermoeit daardoor naarmate hij vordert.
De afwisseling tussen theater, thuis en de zeesituatie is heel goed gevonden, maar het duurt allemaal erg lang en voert de kijker zeer traag naar het voorspelbare fatale einde.
De toenemende ongerustheid en spanning bij de vrouwelijke hoofdpersoon wordt desondanks op knappe wijze invoelbaar gemaakt.
Mede door de soms op de achtergrond klinkende muziek zijn de dialogen over het algemeen slecht te verstaan.
De cameraman heeft dikwijls heel mooie beelden geschoten, bijvoorbeeld de soldaten in de roeiboot, de scène bij de badkamerspiegel, het verdwijnen van de soldaten in de zee, enz.
Minder sterk was de belichting. Hier en daar een extra lampje zou zeker geen kwaad hebben gekund!
Resumerend kan gezegd worden dat de makers een grote prestatie hebben geleverd.
WAARDERING: ZILVER
No. 11
Aangrijpende familietragedie anno nu.
Het verhaal van een ontwricht gezin waarvan een zoon reeds is overleden, de andere zoon dezelfde weg op dreigt te gaan en de tienerdochter de dupe dreigt te worden.
Vanuit het vertelperspectief van de vader en de moeder wordt de kijker meegenomen in hun pogingen om hun verloren zoon terug te brengen.
Een spannend opgebouwd verhaal rondom een uiterst dramatisch maar toch alledaags gegeven.
Herkenbare familiesituaties - zoals bijvoorbeeld het voorbijgaan aan de aandacht die de dochter vraagt - worden adequaat weergegeven door goede acteurs en actrices.
Een vondst is de parallelmontage van de trippende zoon en zijn vriendin, de moeder op het bed en de squashende vader.
Het einde van de film is onverwacht maar zeer sterk.
Het camerawerk kan omschreven worden als: uitstekend, creatief, indrukwekkend, origineel, gedurfd en af en toe onrustig. De mooie kadrering wordt gedurende de gehele film volgehouden.
De muziekkeuze is complementair aan de beeldtaal, wat vooral opvalt tijdens de eerder genoemde parallelmontage. Veel aandacht is ook besteed aan het live geluid.
Door de wat trage dialogen verloopt het indringende verhaal soms ook wat traag.
De belichting, met name in het huis van de zoon, ondersteunt de sfeer in de film sterk.
Het spel van alle acteurs en actrices is zeer goed.
WAARDERING: GOUD
+ NOMINATIE VOOR DE BESTE CAMERAVOERING
+ NOMINATIE VOOR FILM WAARIN HET MENSELIJK ASPECT GOED TOT UITDRUKKING KOMT
No. 14
Filmisch verbale expressie waarin een heel leven wordt blootgelegd.
Al schrijvend vertelt de hoofdpersoon op gedurfde en ontroerende wijze over grote en levensveranderende gebeurtenissen in haar leven. Er wordt daarbij gebruik gemaakt van fotomateriaal en live-beelden.
Terwijl een van de juryleden vindt dat er te veel fotomateriaal is gebruikt, vindt een ander dat er juist een prachtige balans is tussen de foto's en de schrijfshots.
Aan het eind van de film maakt de hoofdpersoon ons deelgenoot van een extra reden om juist nu deze brief aan haar correspondentievriendin te sturen.
Het camerawerk is functioneel en sober.
De montage wordt overwegend in balans gevonden.
Eén jurylid mist beelden van de vader.
De grote kracht van deze film is de prachtige manier waarop de maakster het verhaal zelf verwoordt.
WAARDERING: ZILVER
+ NOMINATIE VOOR FILM WAARIN HET MENSELIJK ASPECT GOED TOT UITDRUKKING KOMT
No. 22
DANK AAN DE VOOROUDERLIJKE GEESTEN
Verslag van een oogstfeest met bijbehorende rituelen die een beeld geven van de hiërarchie in het dorp.
Via een historische en geografische inleiding wordt de kijker geleid naar de stam die centraal staat.
De maker heeft getracht het verhaal via een chronologische lijn te laten verlopen doch dat komt soms wat verwarrend over. Door het begin en einde van de dag op te voeren en dan opnieuw verder te gaan, moet aangenomen worden dat het offerfeest meerdere dagen duurt. Er wordt nogal eens in herhalingen gevallen waardoor het verhaal een beetje verzandt.
Naast een strakke cameravoering wordt enkele malen via gestileerde shots van Ghanese maskers ingegaan op de specifieke tradities van de voorouderverering.
De totaalbeelden, afgewisseld met halftotalen en close-ups, brengen een goede beeldcontinuïteit in het verhaal.
De commentaarstem is heel duidelijk, maar komt wat stijfjes over.
De geluidsmix is goed.
De maker heeft kans gezien om de ongetwijfeld aanwezige toeristen goed te camoufleren.
Door in de aftiteling dank te zeggen aan de organisatie die een en ander mogelijk heeft gemaakt, wordt de kijker de illusie ontnomen dat de film exclusief voor hem was bedoeld.
Eén van de juryleden merkt op: 'Deze film maak je niet zomaar', een compliment!
WAARDERING: BRONS
No. 2
Aan de mooie herinneringen in de relatie tussen een jongen en een meisje, mede in bloei gehouden dankzij het werk van de posterijen, komt op ongelukkige wijze abrupt een einde.
Op een originele wijze is de intensieve briefwisseling uitgebeeld. Het steeds sneller monteren van het proces van schrijven, posten, sorteren en bestellen, met als climax het simpel uitvallen van de postbode, is een prachtige vondst om structuur in de film te brengen.
Filmische vormgeving
Aan de filmische vormgeving is veel aandacht besteed en is in feite datgene waardoor de film wordt gecreëerd.
De zwart-wit beelden komen prachtig tot uitdrukking in samenhang met de soft focus.
Goed montage-ritme met gevoel voor de passie van de beelden.
De muziek is zeer complementair aan de mooi opgenomen beelden.
Het ongeluk van de postbode is iets te overdreven geacteerd.
De twijfel wordt goed gespeeld.
WAARDERING: ZILVER
No. 30
CAMILLE CLAUDEL, ’N VROUW APART
Filmische impressie van het leven en werken van de beeldhouwster Camille Claudel.
Het levensverhaal van Camille Claudel wordt verteld door middel van een parallelmontage van de opbouw van de tentoonstelling, het interview met de kleindochter, een aantal van de geëxposeerde werken en het toneelstuk.
Een van de juryleden vindt dat er met wel heel grote passen door het leven van de kunstenares wordt gegaan, dat het teveel is opgehangen aan het relaas van de kleindochter en dat er veel voorkennis van de kijker wordt verwacht.
Beide andere juryleden hebben dat anders ervaren en hebben voldoende informatie ontvangen. Zij hebben een goed beeld gekregen van wie Camille Claudel was.
Kwalitatief hoogstaand camerawerk, originele montage en een goede muziekkeuze.
De pianomuziek werd soms wat teveel ingebracht.
Een film die aanleiding gaf tot positieve onderlinge discussie tussen de juryleden en waarvan één van hen nog eens wil benadrukken dat de film volgens hen zó op de televisie zou kunnen!
WAARDERING: ZILVER
+ NOMINATIE VOOR DE BESTE CAMERAVOERING
No. 18
Natuurfilm waarin een grote verscheidenheid aan Nederlandse vlindersoorten wordt voorgesteld.
Met een grote autoriteit weet de maker ons in een mooi opgebouwd verhaal te informeren over het bestaan van allerlei vlindersoorten.
De in de film opgevoerde kinderen worden als een dissonant ervaren.
Het grote aantal getoonde en beschreven vlindersoorten brengt de kijker op den duur in verwarring. Een korter gesneden versie is daarom aan te bevelen.
De gedetailleerde opnamen van de insecten dwingen bewondering af, enkele schoonheidsfoutjes daargelaten, zoals bijvoorbeeld een aantal onscherpe opnames.
De montage zou vlotter kunnen en de als jolig bedoelde "vlinderwipes" verstoren de opnamestijl.
De commentaarstem is bijzonder goed, doch de gekozen muziek van Vivaldi is wel zeer voorspelbaar.
WAARDERING: BRONS
No. 10
Computeranimatie waarin we worden meegenomen naar drie werelden.
De drie delen zijn op overeenkomstige wijze verbeeld.
Kleuren en bewegingen zijn middels 3 D-animatie verbluffend in beeld gebracht en vormen met het toegevoegde geluid een mooi en harmonieus geheel.
Na het ervaren van het eerste deel mist één van de juryleden de nodige progressie in het tweede en derde deel. Er worden geen nieuwe expressieve ideeën toegevoegd.
Een tweede jurylid heeft geboeid gekeken. Hij gaat uit van het vakmanschap van de maker, maar heeft de indruk dat de moderne techniek voor een fundamenteel deel debet is aan het resultaat. Zijn waardering voor de film is terug te voeren op de gebleken harmonie tussen beeld en geluid.
De mooie belichtingswisselingen in het eerste en tweede deel zijn bijzonder mooi. De maker geeft blijk van een uitstekende beheersing van de technische mogelijkheden van zijn computer. De jury heeft daar veel waardering voor.
WAARDERING: ZILVER
No. 7
Speelfilm over de plotselinge zoektocht van een jongeman naar zijn afkomst en de daardoor ontstane acute familieperikelen.
Na een wat weifelende exposé wordt de kijker al snel betrokken bij een ingrijpende mededeling aan de hoofdpersoon die daardoor uit zijn harmonieuze bestaan wordt gerukt. De makers hebben de spanning opgevoerd door ook de kijker geruime tijd in het ongewisse te laten.
Moeiteloos worden we verder door het verhaal geleid om uiteindelijk bij de onverwachte ontknoping te belanden.
De film maakt een strakke, verzorgde indruk.
Het camerawerk en de belichting zijn op een behoorlijk niveau. De kadrering zou wat creatiever kunnen.
De decoupage tijdens het exposé komt wat nerveus over.
De spelregie wordt wisselend ervaren. Er wordt geloofwaardig geacteerd.
De geluidskwaliteit is over het algemeen goed.
De dialogen zijn van zeer goede kwaliteit.
WAARDERING: ZILVER
+ NOMINATIE VOOR FILM WAARIN HET MENSELIJK ASPECT GOED TOT UITDRUKKING KOMT
No. 9
De bedrijfsleidster van een korenmolen informeert ons over dit schaarse beroep.
Het is de persoonlijkheid van de molenaarster die de toon zet in deze film.
De maker laat haar op een zekere gepassioneerde en ook sympathieke wijze de werking van de molen uitleggen, zonder dat dit een les wordt. Dit is een sterk punt waardoor je als kijker de vele details die te maken hebben met de bedrijfsvoering, moeiteloos accepteert.
Een van de juryleden merkte daarentegen op: “Ik werd nooit echt betrokken bij de molenaarster. Ik vind dat daardoor de ziel in deze film ontbreekt.”
De maker heeft een natuurlijk ritme in de montage weten te realiseren, waarbij hij zijn interviewfragmenten op een goede en ongedwongen wijze heeft weten te verwerken.
De cameravoering en de belichting zijn goed te noemen.
De muziekkeuze is weinig verrassend.
Een jurylid vermeldt: “Ik vond het statement: 'Samenwerken met de natuur' heel goed gevonden.
WAARDERING: BRONS
No. 24
Natuurfilm waarin de makers hun grote liefde voor de ongerepte natuur en de stilte en de schoonheid van Nieuw Zeeland beschrijven.
De makers hebben zich stevig vastgebeten in de materie en de informatie die we krijgen is dan ook van hoog niveau. Toch is het de veelheid aan informatie die de interesse wat doet afnemen.
De gefilmde toeristen worden als storend ervaren en zouden beter uit de film gehaald kunnen worden.
De lengte van de overigens prachtige shots is veel te kort. Dat is jammer, want door meer lengte zouden ze veel beter worden benut. Het gevolg is een bepaalde gejaagdheid die in schril contrast staat met de schoonheid die juist wordt benadrukt.
De muziek is goed gekozen en goed gedoseerd.
Een absoluut taboe is de verwijzing in het commentaar naar de cameraman die wel eens een mooi plaatje zal schieten!
De vaak wat sombere beelden staan in schril contrast met de titel: 'Het laatste paradijs op aarde'.
WAARDERING: BRONS
No. 19
Wederzijds wantrouwen leidt tot verdenking en mondt uit in confrontatie oftewel: een
spannende thriller over buren in een flat en hoe zij elkaar gek weten te krijgen.
Volgens een van de juryleden: “Het verhaal begint ergens en eindigt ergens. Ondertussen is de kijker in onzekerheid. De sfeer is onvriendelijk en dreigend. Aan het eind van het verhaal liggen de puzzelstukjes nog niet op zijn plaats.”
Volgens een ander jurylid: “Een suggestief verhaal dat de kijker van begin tot eind meesleept. Neergezet door bijzonder goede acteurs. Mooie ontwikkeling naar de ontknoping.”
Een derde jurylid: “Het wantrouwen wordt ten top gedreven door de zeer sterke weergave van de karakters. Soms is het verhaal wat te lang uitgesponnen waardoor een zekere traagheid ontstaat.”
De belichting, onder andere in de kelder, is uitzonderlijk goed.
Het camerawerk is zeer verzorgd.
De geraffineerde montage van beeld en geluid en het gebruik van de juiste muziek brengen de film naar een bijzonder hoog niveau.
De indringende karakters zijn gespeeld door goede acteurs.
De regie is sterk.
WAARDERING: GOUD
+ NOMINATIE VOOR DE BESTE CAMERAVOERING
No. 16
Een humoristische persiflage op de anti-rookcampagne.
De situatie wordt duidelijk en goed neergezet.
Door elkaar snijden van de scènes waarbij de rokers worden opgepakt had wellicht meer spanning kunnen opleveren.
Het einde in de “rechtszaal” wordt ervaren als wat kermisachtig.
Er is sprake van een goede cameravoering, o.a. door de standpunten.
De montage vertraagt hier en daar onnodig door tussenshots.
Het spel van de acteurs varieert nogal: de spelregie had meer kunnen betekenen in deze film.
De muziekkeuze wordt toepasselijk gevonden. Aan de eindmixage van het geluid had meer aandacht besteed kunnen worden. De overgangen van de ene naar de andere scène zijn af en toe wat bruusk. Geluiden kunnen beter met een microfoon ter plaatse worden opgenomen dan van een geluidseffecten-cd gehaald te worden.
Er is veel waardering voor de humoristische toon in de film, bereikt door de keuze van de ingrediënten: casting, locaties, situaties.
WAARDERING: ZILVER
No. 34
Een aantal kinderen met aids in Sao Paulo, Brazilie, wordt liefdevol opgevangen en verzorgd in het instituut Sitio Agar. De titel wijst op de hoop die er al dan niet is voor de kinderen.
Goede opbouw met als begin de voetballende jongen op straat en de afronding met de voetbalwedstrijd. Tussenliggende informatie over de kinderen en de problemen die zij en de begeleiders van het instituut bij de ziekte aids ondervinden. De diverse disciplines in het instituut komen goed uit. Onduidelijk is soms of het gaat over de kinderen of hoe het instituut werkt. De voetbalwedstrijd is in dit geheel te lang in beeld, het voegt te weinig toe aan het verhaal en staat te veel op zichzelf. De close-ups in serie van de kinderen spreken erg aan, maar plaatsing van deze sequentie in het begin van de film was waarschijnlijk effectiever geweest, als exposé van waar het de makers om te doen is.
Filmische vormgeving.
Goede cameravoering, ondanks moeilijke omstandigheden (tegenlicht, donkere mensen), mooie shots (ook op hoogte van de kinderen, daardoor is de kijker “erbij”). Jammer van het onrustige openingsshot (het voetballen op straat). Als opening is dit een gemiste kans.
De interview-teksten zijn heel mooi onder de bijbehorende beelden gestoken!
De muziekkeuze is goed, maar soms is muziek niet nodig, zoals bijvoorbeeld op het kerkhof. De beelden vertellen het verhaal zelf en het beoogde effect door de maker werkt hier dan averechts; de scène is al dramatisch genoeg en behoeft geen muziek meer. Door de muziek valt de bedoeling van de maker op en leidt af.
Het geluid bij het interview in het magazijn is slecht, dit zal ongetwijfeld niet bewust zo zijn opgenomen. De tekst van de voice-over is soms overbodig, omdat (live geluid is overigens prima) de beelden het al vertellen, bv. “wegens grote files”. Daar tegenover staat, dat de voice-over vertelt dat de overwinning van de voetbalwedstrijd met gejuich wordt begroet, terwijl dit niet in overeenstemming is met het beeld.
Gebruik van overvloeiers kan beter beperkt worden, het valt te veel op en dat is jammer.
Een mooi onderwerp tot een mooie film gemaakt!
WAARDERING: ZILVER
+ NOMINATIE VOOR FILM WAARIN HET MENSELIJK ASPECT GOED TOT UITDRUKKING KOMT
No. 32
Een filmportret van een portretfotograaf in zeer toepasselijke vorm, net zo modern als de fotograaf zelf.
Het zelf inleiden van de film door de fotograaf wordt verschillend ervaren.
Bij een van de juryleden wordt de interesse pas halverwege de film gewekt, als de foto’s van de fotograaf in beeld komen.
De uitstapjes naar de familie zijn onduidelijk en verstoren het verloop wat.
De vormgeving door middel van de onrustige, beweeglijke camera, snelle montage, diverse effecten (zwart/wit en negatief) versterken de trendy indruk over de fotograaf.
Soms is deze vorm te overdadig en stoort. Automatisch diafragma veroorzaakt te veel wisselingen in het licht. Handmatig instellen verdient aanbeveling!
Het negatief in de magnetron en het uiteindelijke resultaat is niet goed zichtbaar. In een dergelijk product is dit wel noodzakelijk.
De verandering van de fotolijst na behandeling door de fotograaf is niet goed te zien; de jury was juist zo nieuwsgierig naar het resultaat!
Het live-geluid is matig, hier had meer aandacht aan besteed kunnen worden.
De gewaagde en toepasselijke vormgeving verdient een compliment.
WAARDERING: ZILVER
No. 35
Man en vrouw zijn van elkaar vervreemd na de dood van hun baby; zij zoeken ieder hun eigen weg en die naar elkaar toe.
Structuur is eenvoudig en doeltreffend. De afwikkeling van de eindscène bij het graf van het kind had sterker gekund. In de huidige vorm is er weinig opbouw in de scène.
Een mooie vormgeving en een degelijke cameravoering. De inzoom in de beginscène van de film wordt verschillend ervaren door de juryleden. Het medium/close-shot van de vrouw is helaas onscherp en mede door het per las verschillende geluid is het even moeilijk in de film te komen. Er ontstaat dan een soort argwaan naar de film toe, die eerst weer moet worden weggenomen.
Goede lichtcontinuïteit is niet altijd aanwezig (zeer donkere beelden naar zeer lichte beelden).
De muziekkeuze voor Satie is passend bij het onderwerp en de vorm. De eindmix is hier en daar niet optimaal en verdient meer aandacht (bijvoorbeeld het geluid bij de barbecue-scène).
De regie mist de harmonie om het spel tot een geheel te maken; het spel wisselt sterk per scène. Het spel in de beginscène waarin de vrouw de monoloog houdt is zeer geloofwaardig.
Een gevoelig thema mooi uitgewerkt.
WAARDERING: BRONS
No. 4
Een emotionele filmuiting van een schilder. Vernietiging en opbouw in de reële wereld en in de wereld van de kunstenaar.
Een schilderij wordt gemaakt en aan stukken gereten. Tegelijkertijd wordt het gebouw vernietigd.
De montage tussen beide, met veel dubbele beelden, vertelt het verhaal.
Een goede harmonie van constante beeldwisselingen en geluid.
Als impressie zeer kleurrijk.
De montage bevat vele herhalingen met een sterk slot, waarbij de bedoeling van de maker duidelijk naar voren komt.
De muziekkeuze is indringend. De relatie tussen beeld en geluid is echter niet altijd duidelijk.
Een persoonlijke, kleurrijke film.
WAARDERING: BRONS
No. 20
Een technisch verslag van het boren van een drinkwaterleiding onder de IJssel door. De film zou een opdrachtfilm kunnen zijn, voor een bepaalde doelgroep.
Zeer duidelijk wordt in chronologische volgorde de boring in beeld gebracht. Alle vragen ten aanzien van de techniek van het boren worden beantwoord. Na afloop weten we precies hoe dit in zijn werk gaat. Het menselijk aspect komt hierbij niet aan de orde.
De vertelwijze is weinig spectaculair, maar wel zeer duidelijk.
Degelijk camerawerk, diafragma en scherpte zijn goed bewaakt. Creatieve shots op een dergelijke locatie zijn waarschijnlijk niet mogelijk geweest. De opnames zijn volgens de aftiteling in 1990 gemaakt. Aangezien volgens één van de juryleden de shotrevolutie toen nog niet was begonnen, is de “degelijke” cameravoering niet verwijtbaar.
Goede, ritmische montage. De toegepaste grafieken zijn duidelijk en verhelderend. De voice-over is mooi in harmonie met de beelden.
Keuze voor afwezigheid van muziek wordt zeer gewaardeerd.
Aan de live-geluidslassen had meer aandacht besteed kunnen worden.
Een duidelijke film.
WAARDERING: ZILVER
No. 25
De menselijke onmacht in bepaalde situaties in beeld gebracht.
Parallelmontage en flashbacks vormen de structuur van de film.
Meerdere lagen werken hier en daar verwarrend, ook door de flashbacks. Hierdoor is de plot niet zo duidelijk. Desondanks, een compliment voor de poging om meerdere lagen aan te brengen in dit spannende verhaal.
De uitgesponnen veemarktscène wordt weinig betekenisvol gevonden en de scène vertraagt de film.
Goede cameravoering, goed verzorgd, hoewel het belichten niet altijd optimaal is. De nachtscènes worden te donker gevonden en de witbalans zorgt nogal eens voor problemen bij de lichtcontinuïteit.
Aan de geluidsmix is veel aandacht besteed. Bijvoorbeeld in een scène waarbij in de auto de radio aanstaat en een bepaald liedje speelt. Na een andere scène weer terug in de auto en hetzelfde liedje speelt nog steeds. Dit is goed gedaan. De muziekkeuze is goed en draagt bij aan het spannende element.
Een van de juryleden vermeldt dat er in de ontsnappingsscène weinig dynamiek in de beelden en montage is, in verhouding tot de audio.
Er is goed gebruik gemaakt van de mogelijkheden om met het beeld spanning op te roepen. Het spel van de acteurs is geloofwaardig en wordt goed genoemd.
De jury heeft even gestoeid over de wijze waarop het nachtelijke helicoptershot vanuit de lucht tot stand is gekomen! Uiteindelijk houdt men het op computernabewerking.
Er is veel aandacht besteed aan het filmen en afwerken van deze regelrechte actiefilm.
WAARDERING: GOUD
+ NOMINATIE VOOR DE BESTE CAMERAVOERING
No. 1
Een zware gletschertocht in Azië
De voice-over neemt ons als het ware aan de hand mee (van begin tot eind) bij de beelden van deze zware tocht.
Regelmatig mooi camerawerk onder barre omstandigheden. Beelden zijn hier en daar wat flets (het zij de maker wel vergeven…)
De voice-over maakt het geheel wat afstandelijk, hoewel de informatie wel een dimensie toevoegt. Live-commentaar van deelnemers zelf over de vermoeidheid en het gevaar zou de betrokkenheid voor de kijker zeker hebben vergroot.
Zonder statief filmen in deze omgeving is uiteraard te begrijpen, maar een groothoeklens kan ook goed dienst doen om het wiebelen van het beeld te voorkomen.
Aan de muziekkeuze is te weinig aandacht besteed. Muziek onder de beelden schept in deze film afstand, terwijl we er erg dicht bij willen blijven. De gedeelten waar de muziek afwezig is, zijn het sterkste.
Ingekort zou de film zeker aan kracht winnen!
WAARDERING: BRONS
No. 12
Het ontstaan van het huis Hofwijck.
Verhaalstructuur
Via de leuke vondst van de eeuwenoude stem van Constantijn Huygens komt de droge historie tot leven.
Filmische vormgeving
De maker heeft geprobeerd een statisch onderwerp in beweging krijgen, hoewel de vele in- en uitzooms beter vermeden hadden kunnen worden.
Er is harmonie tussen beeld en geluid.
Nu en dan is het geluid niet continu toegepast. Je hoort bijvoorbeeld wel het geluid van de trein, maar niet de gakkende ganzen.
Volgens de jury zijn de route-animaties voor verbetering vatbaar.
Een pluim voor de originaliteit.
WAARDERING: BRONS
No. 8
Het gevecht tussen recidive en gezin……dit valt niet mee.
Het verhaal is overduidelijk en gemakkelijk te volgen. Zo gemakkelijk dat het soms voorspelbaar wordt. Er zijn geen verrassingen. Een goede ontspanningsfilm.
De opening is mooi – shots en muziek. Jammer van de abrupte fade-out van het lied van Marco Borsato. De begroeting van de man als hij thuiskomt gebeurt als het ware twee keer - een keer in de gang en nog eens in de kamer.
De découpage is na de opening weinig verrassend.
De belichting in de barscène wordt door de juryleden verschillend ervaren: de een vindt het een goede boevensfeer, de ander vindt juist dat de kwaliteit de rest van de film negatief beïnvloedt. De belichting verdient over het algemeen meer aandacht. De jury vindt het beeld van iemand op een bank, geplaatst tegen een witte muur, niet bijzonder fraai. Het levert een vlak, oninteressant beeld op.
De muziek in de bar is te direct. Geadviseerd wordt muziek in een ruimte te laten klinken, met de microfoon op te nemen en zo te gebruiken in de audiomix. De cd-speler in de bar die overslaat is origineel gevonden.
De casting is toepasselijk en het spel van de hoofdrolspeler goed, van de anderen is dat wat statisch.
De montage is soms wat springerig (voorbeeld: de reclasseringsambtenaar reikt naar de koffie en staat in het volgende shot bij de voordeur.
De afwikkeling van de film, eind goed al goed, komt iets te gemakkelijk. Het einde met het bevroren beeld van de man die YES! uitstraalt is goed gekozen en blijft je bij.
WAARDERING: BRONS
No. 6
De fabricage van bakstenen in het begin van deze eeuw, gekoppeld aan de arbeiders die de stenen maakten.
Beelden ondersteund door interviews en een goede commentaarstem vormen het verhaal van de Brikkebekkers.
Een zeer duidelijke documentaire, onder andere door de goede cameravoering en de harmonie met live-geluid en commentaarstem.
Zonder afbreuk te willen doen aan het resultaat wordt geadviseerd niet teveel in- en uit te zoomen.
Het wordt als weldadig ervaren door de juryleden dat er mensen aan het woord zijn die alles hebben meegemaakt, dit verhoogt de betrokkenheid aanzienlijk. De commentaarstem verbindt de scènes en de mix tussen informatie over het stenen bakken en de persoonlijke verhalen van de betrokkenen is prima. Zeer boeiend.
Ook de historische beelden in combinatie met de interviews met de betrokkenen werkt zeer goed.
Het is een goede keuze om te ondertitelen, maar waarom bij een van de belangrijkste sprekers niet? Het shot van deze spreker is wel erg close, het leidt de aandacht af van wat hij vertelt.
Het geluid is goed, de mix is in orde behalve even in het begin. Goede muziekkeuze.
Citaat van een jurylid: “Een document om goed te bewaren”.
Citaat van een ander jurylid: “Graag zou ik mijn naam onder deze film willen zetten”.
Een duidelijke, prachtige documentaire!
WAARDERING: ZILVER
No. 29
Oma stort zich op de computer en komt van alles tegen.
Via verschillende grappige scènes waarin oma worstelt met de computer wordt de verhaalstelling duidelijk.
Redelijke cameravoering.
De belichting is waarschijnlijk automatisch gedaan en dit levert een aantal minder geslaagde beelden op (bijvoorbeeld oma voor het raam - overbelichting is het resultaat). De keukenbelichting is te warm, wellicht was daglichtcorrectie beter of logischer geweest.
De close-up van oma aan de telefoon is niet functioneel en erg extreem, dit is jammer.
De montage is overzichtelijk en voor de hand liggend.
De film moet het hebben van de grappen en dit is prima. De kleindochter speelt goed. Als de film beter was uitgewerkt, had deze film een topper kunnen zijn.
Humor is het moeilijkste om in een speelfilm te brengen en dit is de makers goed gelukt. De losse grappen geven de film een fragmentarisch karakter.
Net als de manier van grappen maken bekend is bij de kijker, verschijnt de aftiteling van de film - precies op tijd.
WAARDERING: BRONS
No. 5
Hoe herstelt Dan van keelkanker en hoe ziet zijn leven er uit?
Bewuste shots en een diapresentatie met commentaar van Dan zelf vertellen het ziekteproces en het herstel.
Een zeer aparte, mooie vormgeving met doelbewuste kaders en standpunten.
Het gebruik van de diaprojector waardoor de shotwissel ontstaat, is zeer goed gevonden.
De jury was aangenaam verrast dat de maker met visie en zorg het geluid had aangebracht als een wezenlijk onderdeel van de film.
Het is jammer dat de titels aan het begin van de film onleesbaar zijn. De gekozen letters en kleuren op zich zijn erg goed en passen bij de rest van de kleurentoepassing in de film.
De shots van de stembanden van de man en de scène van het overgeven zijn zeer indringend en geven de film een lugubere, bizarre sfeer die de gemoedstoestand van de man goed weergeven. De beeldeffecten dragen hier ook toe bij.
Een bijzonder creatieve film die vooral veel sfeer en gevoel ademt.
De directe benadering in de film van de ziekte en het herstel vindt de jury goed.
WAARDERING: GOUD
+ NOMINATIE VOOR FILM WAARIN HET MENSELIJK ASPECT GOED TOT UITDRUKKING KOMT
No. 33
De bevrijding van Adam & Eva door henzelf, wanneer zij zijn verdreven uit het paradijs.
Het wijzende handje en de wijzende staart van de slang wijzen de weg in dit verhaal. Uiteindelijk beslissen Adam en Eva zelf dat het vijgenblad ongewenst is.
Via een simpele cameravoering en scherp toegevoegde geluiden wordt het verhaal ons zeer duidelijk.
De animatie is zeer geslaagd en toepasselijk voor het diepe verhaal dat door de maker wordt verteld.
De kleurrijke en scherpe vorm wordt gewaardeerd door de jury.
Het idee is goed uitgewerkt met de beschikbare elementen.
De tekeningen hebben humoristische elementen en verluchtigen dit “oude” verhaal.
Een mooi product!
WAARDERING: ZILVER
No. 17
Panoramische documentaire over de historie, de vervaardiging en het gebruik van de torenklok. De roepstem van de kerk wordt ons van dichtbij getoond.
Via een stukje geschiedenis aan de hand van oude documenten komen we terecht bij de beiaardier, vanwaar zich de historie ontvouwt. Daarna is de overgang naar de vervaardiging van de torenklok.
In het begin van de film wordt een grotere rol voor de in beeld gebrachte beiaardier gesuggereerd, dit wordt later niet waargemaakt. Het is niet helemaal onomstotelijk wat het exacte onderwerp van de film is. De diverse zijpaden leiden wat af, maar het totale beeld rondom torenklokken wordt wel compleet.
Het camerawerk is rustig en functioneel voor het gekozen onderwerp.
De lichtcontinuïteit bij de beiaardier in het begin van de film is niet helemaal compleet. Het oversnijden naar achter de snaren van het carillon levert een hele andere kleurtemperatuur op dan in het vorige en volgende shot.
Soms zijn de shots iets te totaal of te frontaal genomen (met name in het interviewgedeelte), waardoor er te weinig diepte ontstaat in het beeld. Moeilijke bewegingen zoals bijvoorbeeld een tilt-up van een kerktoren, komen soms niet helemaal uit de verf.
De montage wordt functioneel genoemd, met een goede muziekondersteuning.
Zeer lovenswaardig is het feit dat de vragen uit het interview zijn weggemonteerd, waardoor alleen de duidelijke antwoorden opgenomen zijn in de film.
De animaties om het gieten van de klok te verhelderen, komen leuk en dapper over.
De film is op een volledige en degelijke wijze uitgewerkt.
WAARDERING: BRONS
No. 26
De eeuwenoude cultuur en mythologie van Hawai’i wordt belicht.
De beelden, voorzien van informatief commentaar vormen de structuur van deze film.
Prachtig camerawerk: scherpe, kleurrijke beelden op een rustige manier gefilmd, vanaf statief. De schoonheid van Hawai’i spat hierdoor van het scherm.
Er is oog voor detail, zowel in beeld als in tekst.
De montage is weinig spectaculair, maar doeltreffend.
De stem komt niet verfrissend over en bezielt niet. De inhoud van de tekst is grondig uitgewerkt en voorzien van “couleur locale”. Dit maakt de film boeiend en sfeervol.
Helaas brengt de eindmontage een wat steriel karakter in de film, onder andere door het weglaten van live-geluid.
WAARDERING: ZILVER
No. 13
Een vriendschap uit de jeugd blijft herinnerd.
Vanuit het heden en in flashbacks wordt ons voldoende aangegeven om het slot te begrijpen.
Zeer verzorgd camerawerk, waarin met name de halftotalen en close-ups sterk werken. De cameravoering is niet verrassend, maar wel degelijk.
De film ziet er uit als goed voorbereid en tot in detail uitgewerkt.
Het licht verdient hier en daar wat meer aandacht. In de keuken hangt het licht zo hoog, dat de gezichten niet meer bereikt worden en de oogkassen zwart blijven. Regelmatig zijn er twee lagen audio te horen, onder andere in de houtzagerij, bravo! (aldus een van de juryleden).
Wat het spel betreft, dit wordt nogal eens te toneelmatig gevonden, teveel het grote gebaar/mimiek (bv. de moeder), terwijl de camera er al dicht op zit.
De setdressers verdienen een groot compliment. Citaat van een van de juryleden: “Er valt geen IKEA-klok te ontdekken.” De set ziet er zeer waarheidsgetrouw uit.
Het verhaal komt duidelijk uit de verf, de plot is wel wat voorspelbaar.
Een sfeervolle film!
WAARDERING: ZILVER
No. 37
HET VOGELMEER WESTOEVER-PROJECT
Soms is de hand van de mens nodig voor behoud van een natuurgebied.
De beschrijving en toelichting van het project en de uitvoering ervan worden op duidelijke wijze gepresenteerd met een voice-over. Het begin van de film toont de verschillende fasen van het project.
Scherpe, duidelijke beelden in een functionele cameravoering.
Voor de toepassing van het geluid geldt dit helaas niet. Volgens een van de juryleden worden de mogelijkheden van de geluidsmixage nogal eens onbenut gelaten. Bijvoorbeeld, de tractor die het werk start en de stilte verstoort mag heel graag goed gehoord worden!
De montage wordt wat aan de trage kant gevonden.
De ontmanteling van de bom wordt, wat de jury betreft, veel te lang uitgesponnen en staat los van het geheel. De herhaling van het laten ontploffen van de bom heeft geen toegevoegde waarde. Ook het grapje met de politieman op de bom valt niet echt in de smaak. Het heeft niets met de inhoud van de film te maken.
De scène van het aanleggen van het fietspad wordt te lang gevonden.
Het begin en het einde van de film worden als het sterkst ervaren. Prachtige beelden van flora en fauna zetten het verhaal goed in en beëindigen het ook prima. Het naast elkaar zetten van vóór de ingreep van de mens en erna had het geheel nog duidelijker kunnen maken.
Een verder duidelijke en boeiende film.
WAARDERING: BRONS
No. 15
De natuurlijke cyclus van het regenwoud in beeld gebracht.
Het verhaal van het regenwoud wordt verteld door de beelden met camerabewegingen en de voice-over.
Met de super-8 camera is in het relatief donkere regenwoud goed gefilmd, hoewel af en toe wat onrustig. Een van de juryleden heeft hiervoor begrip, omdat de omstandigheden (warmte en vocht) erg moeilijk moeten zijn geweest.
Scherpte en diafragma zijn handmatig en goed ingesteld. Veel camerabewegingen waarin de omgeving zich dan uiteindelijk prijsgeeft. De strijd om het licht in het regenwoud komt duidelijk naar voren. Het is de rode draad van de film.
Wat meer close-ups zouden welkom zijn geweest.
Gezien het filmmateriaal en de mogelijkheden hiervan een goede, functionele montage.
De voice-over vindt men zeer goed door het informatieve karakter en de intonatie. De stem blijft boeien. Een compliment!
Het statement aan het einde van de film, waarin men voetbalvelden als eenheid hanteert, verduidelijkt veel en maakt het geheel en het doel van de film, zeer helder. Van vrijblijvendheid is hierna geen sprake meer en dit wordt zeer gewaardeerd.
WAARDERING: ZILVER
No. 28
De schoonheid van en het leven op de heide.
Via een rode draad, de mier Mirabella, worden we over de heide geleid. De rustige shots van de heide worden hierdoor afgewisseld met wat spanning en actie rondom de mier, die haar leven op de heide doorbrengt en beëindigt.
Zeer verzorgd camerawerk met bijzondere opnamen. Vooral de winterlandschappen en de macro-opnamen van de mieren verdienen veel lof. Er is met veel geduld en gevoel gefilmd. De standpunten zijn goed gekozen en komen goed tot hun recht in de rustige montage. Een van de juryleden adviseert toch nog wat te oefenen op het scherpstellen in tele-stand.
De commentaarstem is verfrissend evenals de inhoud van de teksten. De epiloog is moraliserend en we begrijpen dat we voorzichtig moeten zijn met de natuur om onze kinderen er ook van te kunnen laten genieten.
De titelsong wordt erg origineel gevonden; de maker heeft een lied bij zijn film gemaakt. De overige muziek in de film vindt men goed gekozen.
Een van de juryleden zou met deze cameraman wel een productie aandurven! Als dat geen compliment is……
WAARDERING: BRONS
+ NOMINATIE VOOR DE BESTE CAMERAVOERING
No. 36
Een alternatieve manier om vakantie-opnamen aan de kijker aan te bieden…….
Een eigenzinnige computer met een al even eigenzinnige reisleidster leidt ons naar mooie plaatsen waar de maker zijn beelden heeft geschoten.
Een zeer origineel idee op prachtige wijze uitgevoerd.
Technisch is Civis Mundi een gaaf product. Het is een zeer originele wijze om vakantiebeelden te verwerken op hoogtechnisch niveau. Het chroma-key effect is prima toegepast. Goede cameravoering met oog voor detail.
Het verhaal zit goed en vol humor in elkaar.
De harmonie tussen beeld en geluid is prima. De montage is ook zeer functioneel.
Toch ook wat minpunten, die echter niet al te veel afbreuk doen aan het geheel: de vele details en de overvloed aan informatie maakt het verhaal tegen het einde wat slepend, maar de snelle verteltrant en de grapjes met de computer blijven wel boeien. De film is wat aan de lange kant en een van de juryleden vraagt zich quasi serieus af of de maker zijn computer of Rome aan ons wil laten zien.
Unaniem vindt de jury dat de film in een iets kortere uitvoering nog krachtiger was geworden.
Een schitterend idee inventief uitgevoerd!
WAARDERING: GOUD