De speelfilm
heeft als strekking dat, als gevestigde geloofsfanatici het roer
dreigen te grijpen, de christen- en moslimjeugd opstaat om het tij
te keren om zodoende de toekomst weer de juiste richting te geven en
te leren van het verleden.
Een speelfilm
met veel symboliek en verwijzingen naar christelijke
geloofsovertuigingen: de rol van Maria, het uitverkoren zijn, de
boottocht op zee, de wederopstanding, het gastenboek als metafoor
naar het roemruchte verleden.
In de haven
ligt een boot. Daarop mee te varen spreekt tot de verbeelding van
Maria. Ze monstert zich incognito aan. Ze wordt geconfronteerd met
Leendert als fanatieke geloofsheld en een slaafse bemanning.
De
verwikkelingen voorafgaand aan de afvaart, zowel als die tijdens de
vaart volgen in een lineaire structuur.
Dat op het
eind van de film pas duidelijk wordt hoe deze film moet
worden gezien, komt het middenstuk niet ten goede.
De kijker
begrijpt/accepteert de rol van Leendert en de slaafse bemanning in
dit gedeelte niet.
Met wie moet
de kijker zich identificeren? Leendert? De kapitein? Maria? Wat is
de rol van de dronken vrouw?
De
cameravoering is prima, zeker gelet op de moeilijke kleine locaties.
We zien veel
mooie close-ups.
De belichting
is zeer zorgvuldig gedaan.
Jammer dat de
geluidsband qua verstaanbaarheid te wensen overlaat.
De
muziekkeuze is ondersteunend.
De mise-en-scène
is sfeervol.
Er zit zeker
een boodschap in de film, maar deze is lastig uit de verpakking te
halen naar de mening van de jury.
Waardering:
BRONS
|