.
Gerechtigheid
is afhankelijk van de omstandigheden.
De
oorlog loopt ten einde als twee mannen in een netelige situatie met
elkaar worden geconfronteerd: een autochtone man vol frustraties
over de dood van zijn kameraad en een bezetter op de vlucht voor de
bevrijders. De schuilplaats van beide mannen verwordt van een
strijdtoneel op leven en dood tot een vertrekpunt voor
behulpzaamheid en een uitweg uit de oorlog. Maar dan grijpt de
realiteit in.
In
een lineaire sequentie speelt het gegeven zich af.
De
mise-en-scène is indrukwekkend en sfeervol neergezet, zowel in de
acteerprestaties als in de belichting.
De
cameravoering is heel mooi in zijn kadrering.
Het
aanzwellende off-screen geluid is zeer functioneel. Het functioneert
als een set-up naar het vermoedelijke lot van de bezetter.
De
ontmoeting met de neergeschoten kameraad is ongeloofwaardig, immers
hij lijkt in eerste instantie voorbij te worden gefietst.
De
dialoog in de schuur tussen beide mannen is prima van opbouw, maar
iets te lang uitsponnen in relatie tot het snel naderende (on-)heil.
De
bezetter is in een spijkerbroek gekleed. Een misser die opvalt in
een dergelijke mooie film.
Het
nut om aan het begin van de film al de titels te projecteren ontgaat
de jury.
De
jury heeft veel waardering voor de wijze waarop de suspense is
neergezet.
Waardering:
ZILVER
|