Een rondleiding door Maaseik met enkele wonderen
Het was paasdag, meer dan 400 jaar geleden, toen de pastoor in de kerk van
Aldeneik de communie uitdeelde.
Plots weerklonk gestommel en gekrijs achter in
de kerk.
Daar stond de vrouw van de koster. “De buren schelden mij uit voor
heks. Ik wil gerechtigheid!”
De pastoor vroeg de kostervrouw het Godsoordeel te
ondergaan en ter communie te komen.
Hij legde een hostie op haar tong. “Zo, beste
vrouw, sluit nu uw mond, zodat ik kan zien of de heer in u wil wonen.”
Maar hoe
de vrouw ook zwolg en slikte, de hostie bleef in haar mond en zodra zij haar
mond opende viel het heilig brood eruit, op de kerkplavuizen.
In paniek wilde de
kostervrouw de hostie oprapen en ze weer in haar mond stoppen.
Maar zodra haar
hand de kerkvloer raakte, drongen haar vingers in de harde steen en bleven er
kleven.
Pas nadat de priester de hostie weer had opgeraapt, kon de heks – want
dat was nu wel duidelijk – haar hand losrukken.
De lezer zal denken; misschien het script voor een nieuwe speelfilm? Helemaal
niet!
Op verzoek van het bestuur van Videofilmclub VIDEOOM had Arie de Jong
zijn filmvriend Wim Bongers uitgenodigd om de afsluiting van het filmjaar de
vorm van een rondleiding door Maaseik te geven.
Deze rondleiding heeft een
vijftiental leden van VIDEOOM met hun partners meegemaakt.
En Arie was er ook bij, in wit tropenpak met pet, zodat we, hoewel we niet in
een amateurfilm figureerden, toch de beschikking hadden over een witte pater.
Wim weet alles over Aldeneik, de plaats waar zo'n 1300 jaar geleden de
geschiedenis begon van het Maasland.
Herlindus en Relindus worden met enkele
wonderbaarlijke verhalen van Wim weer tot leven gewekt:
deze twee zussen werden aan het eind van de 7e eeuw geboren in Maaseik.
Hun
vader was de Frankische edelman Adelardus.
Hij en zijn vrouw lieten hun dochters
opgroeien in het benedictinessenklooster in Valenciennes.
In 730 stichtten de
ouders van Herlindis (Harlindis) en Relindis zelf het klooster Aldeneik, vlakbij
Maaseik.
Dit klooster werd in de volksmond ook wel Eike genoemd.
Herlindis werd door de heilige Willibrordus gewijd tot eerste abdis van dit
klooster.
Toen haar oudere zuster in 753 overleed werd Relindis door de heilige
Bonifatius gewijd tot tweede abdis van Eike.
In de 9e eeuw werd het klooster Aldeneik bewoond door een groep kanunniken.
Deze
kanunniken hielden zich vooral bezig met het maken van handgeschreven boeken.
Het scriptorium van klooster Aldeneik floreerde.
Zo succesvol, dat de duivel wel
moest ingrijpen en telkens de kaarsen uitblies, als de monniken aan het
schrijven waren.
Maar een engel bracht steeds opnieuw licht met kaarsen, die
merkwaardig genoeg, nu nog te bewonderen zijn in de schatkamer van de St.
Catharina kerk.
De twee oudst bewaard gebleven voorbeelden van Belgische boekschilderkunst stammen uit het zeer actieve scriptorium van Aldeneik.
Rond die stad ontwikkelde zich "Nieuwe Eycke", nu Maaseik.
En in Nieuw Eycke, de plaats waar de rondleiding eindigde, wist Wim ons via
enkele prachtige historische panden met interessante gevels en uithangborden
naar de terrassen op het plein te voeren.
Op een van deze terrassen werd de geslaagde rondleiding afgesloten met een hapje
en een drankje.
En de vrouw van de koster?
De vrouw werd onmiddellijk naar Maaseik gevoerd, waar
zij na een kort proces als heks op de brandstapel eindigde.
De “Kleefsteen”
bevindt zich nog steeds in de binnenmuur van de kerk van Aldeneik en de sporen
van de vingers van de kostervrouw zijn nog altijd te zien.
Wie wil kan altijd
eens proberen of de steen nog dezelfde eigenschappen heeft.
Of er een speelfilm van maken.
Echt iets voor Jef Caelen misschien...met als
voorbeeld de beroemde stomme film ‘’La passion de Jeanne d’Arc’’ uit 1928 van
regisseur Carl Theodor Dreyer.
Wim, nog bedankt, het was een fantastische middag!
Map en Harry Baggen